Η γέννηση του Κυρίου που εχθές εορτάσαμε και καθημερινά πρέπει να βιώνουμε είναι ένα γεγονός αποκαλυπτικό. Μας προσφέρει την αληθινή κατάσταση, την πραγματική εικόνα του κόσμου στον οποίο γεννήθηκε. Το γεγονός της απογραφής του πληθυσμού δεν είναι τυχαίο. Η ηγεσία της εποχής αλλά και κάθε εποχής δεν ενδιαφέρεται για τον άνθρωπο. Δεν υπάρχει άνθρωπος αλλά νούμερα. Οι ισχυροί θέλουν να γνωρίζουν τους υπηκόους τους, για να κάνουν τους υπολογισμούς και να ζυγίζουν τις δυνάμεις και τα συμφέροντα. Για το Θεό που γεννιέται δεν υπάρχουν αριθμοί, νούμερα και υπολογισμοί. Ο άνθρωπος είναι πάνω απ΄ όλα αυτά. Έχει αξία, η κάθε ανθρώπινη ύπαρξη μεγαλύτερη απ΄ όλα τα αγαθά, τα πλούτη, την δόξα και τη δύναμη του κόσμου. Αυτός λοιπόν ο κόσμος του αριθμού, του υπολογισμού και της υποτίμησης της ανθρώπινης ζωής νιώθει ότι κινδυνεύει από την παρουσία του Θείου Βρέφους. Τα θεμέλια του ήδη κλονίζονται. Έτσι δείχνει ο κόσμος αυτός την εχθρική του διάθεση απέναντι στον Υιό του Θεού. Οι μοναδικοί άστεγοι της Ιουδαίας είναι ο Ιωσήφ και η ετοιμόγεννη Παρθένος. Ούτε η πόρτα του φτωχότερου σπιτιού, ούτε η θύρα της ταπεινότερης καλύβας δεν άνοιξε φιλόξενα. Πόρτες άνοιξαν για τον πλούσιο και το φτωχό, για τον αφανή και τον επιφανή, για τον ισχυρό και τον ανίσχυρο αλλά όχι για τη Σαρκωμένη Αλήθεια, για τη Θεϊκή Αγάπη, την Ουράνια Ειρήνη, τον Σωτήρα Χριστό. Ο άνθρωπος αυτού του κόσμου δεν αρνήθηκε μόνο τη στέγη ή τη φιλοξενία αλλά και το δικαίωμα να γεννηθεί. Ο Ηρώδης προστάζει τη σφαγή των αθώων νηπίων στην προσπάθεια του να φιμώσει την αλήθεια, να πνίξει την Αγάπη μέσα σε ποταμούς αίματος και να νεκρώσει τη ζωή. Νιώθει ότι κινδυνεύει η αλαζονική εξουσία του, η εγωιστική δύναμή του από το ταπεινό, άστεγο, αδύναμο Βρέφος της Βηθλεέμ.
Μέσα σε αυτόν τον αδυσώπητο πόλεμο του κόσμου, μέσα σ΄ αυτή την ταραχή και τη βία στέκει η εικόνα, το γεγονός της Γεννήσεως. Τίποτα δεν μπορεί να αγγίξει την ιερότητα, να εξορίσει την Ειρήνη, να τρομοκρατήσει τα φωτισμένα από τη Χάρη πρόσωπα, να σταματήσει τον ύμνο. Πύλες είσοδου στην εικόνα, τα πρόσωπα. Το ύψος της καθαρότητας της Μαριάμ, της Υπεραγίας Θεοτόκου. Η καθαρή, η παρθενική της σχέση με το Θεό που την οδηγεί στην απόλυτη εμπιστοσύνη και στο ολοκληρωτικό δόσιμο της ζωής της στο άγιο θέλημά Του. Η υπέρβαση του Ιωσήφ και η σταυρική του διακονία, η πάλη με τους λογισμούς, η μάχη με την αμφιβολία και η αγία του σιωπή μέσα στην οποία άκουσε τη φωνή του Θεού. Η αγρυπνία, η απλότητα, η εγρήγορση των ποιμένων. Η αναζήτηση των Μάγων που έγινε κόπος και δρόμος μέχρι να φτάσουν στην προσκύνηση. Αυτή η προσκύνηση των Μάγων είναι η τιμή, η προσφορά, η υπόκλιση της παλαιάς, της ανθρώπινης σοφίας στην αιώνια Σοφία και Αλήθεια του Θεού.
Η εικόνα, το γεγονός της Γεννήσεως του Κυρίου, έχει ένα αποκαλυπτικό και συνάμα προφητικό δυναμισμό, όπως κάθε γεγονός της ζωής του Χριστού. Δείχνει τη θέση μας, τον τρόπο μας, τη σχέση μας με Εκείνον, την πορεία μας. Δείχνει την περιφρόνηση, την άγνοια, το μίσος, τη ματαιοδοξία, το μένος και τη βία να προσπαθούν να αποκαθηλώσουν την εικόνα, να σβήσουν το γεγονός, να αφανίσουν το Θεό. Όλα αυτά που τελικά χάνονται μέσα στη λήθη. Πυροτεχνήματα που σβήνουν. Στα άγια πρόσωπα ας σταθούμε. Η ζωή τους είναι δρόμος που θα μας οδηγήσει στην Ειρήνη, στο Φως, στην Αγάπη, στο Σαρκωμένο Θεό που η Γέννηση του είναι η αναγέννησή μας. Αμήν.
