Είναι μεγάλο αγαθό να παραδινόμαστε στο θέλημα του Θεού. Τότε στην
ψυχή είναι Μόνος ο Κύριος και δεν έρχεται καμιά ξένη σκέψη, η ψυχή
προσεύχεται με καθαρό νου και αισθάνεται την αγάπη του Θεού, έστω και αν
υποφέρει σωματικά.
Όταν η ψυχή παραδοθεί ολοκληρωτικά στο θέλημα του Θεού, τότε ο Ίδιος ο
Κύριος αρχίζει να την καθοδηγεί, και η ψυχή διδάσκεται απευθείας από
τον θεό, ενώ προηγουμένως την οδηγούσαν οι άνθρωποι και η Γραφή.
Αλά το να είναι Δάσκαλος της ψυχής ο Ίδιος ο Κύριος με τη χάρη του
Αγίου Πνεύματος είναι σπάνιο και λίγοι γνωρίζουν αυτό το μυστήριο,
εκείνοι μόνο που ζουν κατά το θέλημα του Θεού.
Ο υπερήφανος δεν αναζητεί το θέλημα του Θεού , αλλά προτιμά να
κατευθύνει ο ίδιος τη ζωή του. Και δεν καταλαβαίνει πώς , χωρίς τον Θεό ,
δεν επαρκεί το λογικό του ανθρώπου για να τον καθοδηγεί. Κι εγώ , όταν
εζούσα στον κόσμο προτού να γνωρίσω τον Κύριο και το Άγιο Πνεύμα ,
εστηριζόμουν στο λογικό μου. Όταν όμως εγνώρισα με το Άγιο Πνεύμα τον
Κύριο μας Ιησού Χριστό , τον Υιό του Θεού , τότε παραδόθηκε η ψυχή μου
στον Θεό και δέχομαι οτιδήποτε θλιβερό μου συμβεί και λέω : «Ο Κύριος με
βλέπει … Τι να φοβηθώ ;» Προηγουμένως όμως δεν μπορούσα να ζω κατ ‘
αυτό τον τρόπο .
Για όποιον παραδόθηκε στο θέλημα του Θεού η ζωή γίνεται πολύ
ευκολότερη , γιατί στις αρρώστιες , στη φτώχεια και στο διωγμό σκέφτεται
: «Έτσι ευδόκησε ο Θεός και πρέπει να υπομείνω για τις αμαρτίες μου» .
Να , εδώ και πολλά χρόνια πάσχω από πονοκέφαλο και δύσκολα τον
υποφέρω , αλλά με ωφελεί , γιατί με την ασθένεια ταπεινώνεται η ψυχή . Η
ψυχή μου επιθυμεί διακαώς να προσεύχεται και να αγρυπνεί αλλά η
ασθένεια με εμποδίζει , διότι το άρρωστο σώμα απαιτεί ανάπαυση . Και
παρακάλεσα πολύ τον Κύριο να με θεραπεύσει , αλλά δεν με άκουσε . Κι
αυτό σημαίνει πώς αυτό δεν θα ήταν προς όφελός μου .
Να όμως και μια άλλη περίπτωση , που ο Κύριος με άκουσε και με έσωσε .
Σε μια γιορτή πρόσφεραν στην τράπεζα ψάρι . Ενώ λοιπόν έτρωγα , ένα
κόκαλο μπήκε πολύ βαθιά στο λαιμό μου . Επικαλέστηκα τον Άγιο
Παντελεήμονα , παρακαλώντας να με θεραπεύσει , γιατί ο γιατρός του
Μοναστηριού δεν θα μπορούσε να μου βγάλει το κόκαλο από το φάρυγγα . Και
μόλις είπα : «γιάτρεψέ με» , η ψυχή μου πήρε απάντηση : «Βγες , έξω από
την τράπεζα , κάνε μια βαθιά εισπνοή και μια απότομη εκπνοή και το
κόκαλο θα βγει με αίμα» . Έτσι κι έκαμα και βγήκε ένα μεγάλο κόκαλο με
αίμα . Και κατάλαβα πώς , αν ο Κύριος δεν με θεραπεύει από τον
κεφαλόπονο , αυτό σημαίνει ότι είναι ωφέλιμο για την ψυχή μου να υποφέρω
τον πόνο . ……
Όταν η χάρη είναι μαζί μας , είμαστε δυνατοί στο πνεύμα . Όταν όμως
την χάσομε , βλέπομε την αδυναμία μας , βλέπομε πως χωρίς τον Θεό δεν
μπορούμε ούτε να σκεφτούμε το καλό . Πώς μπορείς να ξέρεις αν ζεις
σύμφωνα με το θέλημα του Θεού ; Να η ένδειξη : Αν στενοχωριέσαι για κάτι
, αυτό σημαίνει πως δεν παραδόθηκες τελείως στο θέλημα του Θεού , έστω
κι αν σου φαίνεται πως ζεις σύμφωνα με το θέλημα του Θεού . Όποιος ζει
κατά το θέλημα του Θεού , αυτός δεν μεριμνά για τίποτε . Κι αν κάτι του
χρειάζεται , παραδίνει τον εαυτό του και την ανάγκη του στον Θεό .
Κι αν πάρει ότι θέλει , μένει ήρεμος , σαν να το είχε . Ψυχή που
παραδόθηκε στο θέλημα του Θεού δεν φοβάται τίποτε : ούτε θύελλες ούτε
ληστές ούτε τίποτα άλλο . ‘Ότι κι αν έλθει , λέγει : «Έτσι ευδοκεί ο
Θεός» , κι έτσι διατηρείται η ειρήνη στην ψυχή και στο σώμα . Το
καλύτερο έργο είναι να παραδοθούμε στο θέλημα του Θεού και να βαστάζομε
τις θλίψεις με ελπίδα . Ο Κύριος βλέποντας τις θλίψεις μας δεν θα
επιτρέψει ποτέ κάτι που να ξεπερνά τις δυνάμεις μας .
Αν οι θλίψεις μας φαίνονται υπερβολικές , αυτό σημαίνει πως δεν έχομε παραδοθεί στο θέλημα του Θεού…
… Όποιος κάνει το θέλημα του Θεού , είναι ευχαριστημένος με όλα ,
έστω κι αν είναι φτωχός και ίσως ασθενής και πάσχει , γιατί τον
ευφραίνει η χάρη του Θεού . Όποιος όμως δεν είναι ικανοποιημένος με την
μοίρα του και γογγύζει για την αρρώστια του ή εναντίον εκείνου που τον
προσέβαλε , αυτός να ξέρει πως κατέχεται από υπερήφανο πνεύμα και έχασε
την ευγνωμοσύνη για τον Θεό . Αλλ ‘ ακόμα και σε μια τέτοια περίπτωση μη
στενοχωριέσαι , αλλά ζήτησε μ ‘ επιμονή από τον Κύριο πνεύμα ταπεινό .
Κι όταν έλθει σ ‘ εσέ το ταπεινό Πνεύμα του Θεού που αναζητάς , τότε θα
Τον αγαπήσεις και θα έχεις βρει ανάπαυση , παρ ‘ όλες τις θλίψεις σου .
Ψυχή που απέκτησε την ταπείνωση θυμάται πάντα τον Θεό και αναλογίζεται :
«Ο Θεός με έκτισε ΄ έπαθε για μένα ΄ συγχωρεί τις αμαρτίες μου και με
παρηγορεί ΄ με τρέφει και φροντίζει για μένα . Γιατί λοιπόν να μεριμνώ
εγώ για τον εαυτό μου ή τι έχω να φοβηθώ , έστω κι αν με απειλή ο
θάνατος» . …
… Κάθε ψυχή που ταράζεται από οποιαδήποτε αιτία πρέπει να καταφεύγει
στον Κύριο και ο Κύριος θα την καθοδηγήσει . Αυτό όμως γίνεται κυρίως σε
καιρό συμφοράς και απροσδόκητου συγχύσεως – κανονικά πρέπει να ρωτάμε
τον πνευματικό , γιατί αυτό είναι ταπεινότερο . …
Και όλα , όλα δίνουν τότε αγάπη στην καρδιά , διότι όλα είναι του
Θεού. Ο Κύριος νουθετεί με το έλεος Του τον άνθρωπο , για να δέχεται μ”
ευγνωμοσύνη τις θλίψεις .
Ποτέ σ ‘ όλη μου τη ζωή , ούτε μια φορά δεν εγόγγυσα για τις θλίψεις ,
αλλά τα δεχόμουν όλα σαν φάρμακο από τα χέρια του Θεού και πάντα Τον
ευχαριστούσα και γι ‘ αυτό ο Κύριος μου έδωσε να υπομένω ελαφρά τον
αγαθό ζυγό Του . Όλοι οι κάτοικοι της γης υφίστανται αναπόφευκτα θλίψεις
. Και παρόλο που δεν είναι μεγάλες οι θλίψεις που παραχωρεί ο Κύριος ,
όμως φαίνονται στους ανθρώπους αφόρητες και συντριπτικές . Κι αυτό
γίνεται , διότι οι άνθρωποι δεν θέλουν να ταπεινωθούν ενώπιον του Θεού
και να παραδοθούν στο θέλημά Του .
Όσοι όμως άφησαν τον εαυτό τους στο θέλημα του Θεού , αυτούς τους
καθοδηγεί ο Ίδιος ο Κύριος με τη χάρη Του και υπομένουν με ανδρεία τα
πάντα για χάρη του Θεού , τον Οποίο αγάπησαν και με τον Οποίο θα
δοξάζονται αιώνια . Όταν η Παναγία βρισκόταν κοντά στον Σταυρό , η θλίψη
Της ήταν ακατάληπτα μεγάλη , επειδή Αυτή αγαπούσε τον Υιό της
περισσότερο απ ‘ ότι μπορεί κανείς να φαντασθεί . Κι εμείς ξέρομε πως
όσο μεγαλύτερη είναι η αγάπη , τόσο μεγαλύτερη είναι και η λύπη . Κατά
την ανθρώπινη φύση η Θεοτόκος δεν θα μπορούσε με κανένα τρόπο να μην
υποκύψει στις θλίψεις Της ΄ παραδόθηκε όμως στο θέλημα του Θεού και το
Άγιο Πνεύμα Την ενίσχυσε ν ‘ αντέξει στον πόνο της . Μετά την Ανάληψη
του Κυρίου η Παναγία έγινε η μεγάλη παρηγοριά στις θλίψεις για όλο τον
λαό του Θεού .
Ο Κύριος έδωσε επί γης το Άγιο Πνεύμα και όσοι Το έλαβαν αισθάνονται
τον παράδεισο μέσα τους . Ίσως πεις : Γιατί λοιπόν δεν έχω κι εγώ μια
τέτοια χάρη ; Διότι συ δεν παραδόθηκες στο θέλημα του Θεού , αλλά ζεις
κατά δικό σου θέλημα . Παρατηρήστε εκείνον που αγαπά το θέλημά του .
Αυτός δεν έχει ποτέ ειρήνη στην ψυχή και δεν ευχαριστιέται με τίποτε ΄
γι ‘ αυτόν όλα γίνονται όπως δεν έπρεπε . Όποιος όμως δόθηκε
ολοκληρωτικά στο θέλημα του Θεού , έχει την καθαρή προσευχή και η ψυχή
του αγαπά τον Κύριο.
«Ο Αγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης»
