Ρωτάς: «Θα συγχωρηθεί, άραγε, στον Ιούδα η αμαρτία της προδοσίας του Διδασκάλου και Κυρίου του Ιησού Χριστού;».
Δεν γνωρίζω για ποιο λόγο σε ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Για μας αποτελεί
τη μεγαλύτερη μέριμνα αυτό, το να μην προδώσουμε εμείς τον Χριστό με
τις ανομίες μας. Και ακόμα πιο σημαντικό· το πως να σώσουμε τις ψυχές
μας. Γιατί δες, το ρολόι της ζωής μας μετράει γοργά τις μέρες και τις
ώρες υπενθυμίζοντάς μας την επικείμενη έξοδο από τούτο τον κόσμο. Όλοι
εμείς θα βρεθούμε ενώπιον του αιώνιου Κριτή, ο Οποίος θα εκφέρει τη
δίκαιη Κρίση Του για όλα εκείνα που πράξαμε στη ζωή μας, ενώπιον όλων
των ουρανίων ανθρώπων.
Όταν οι άνθρωποι πηγαίνουν σε δίκη, σκέφτεται ο καθένας τα δικά του
αμαρτήματα και τις αδικίες και το πως θα δικαιολογήσει τον εαυτό του
ενώπιον του δικαστού. Κανείς δεν έχει το χρόνο και την επιθυμία να
σκεφτεί για τις αμαρτίες των άλλων, μήτε και να μπεί στα μυστικά του νού
του δικαστή που θα κρίνει. Ποιος γνωρίζει το πως θα κρίνει ο αιώνιος
Κριτής εμένα και εσένα; Σίγουρο είναι μονάχα ένα, ότι θα μας κρίνει κατά
το δίκαιο και όχι άδικα, ενώ εμείς θα θέλαμε περισσότερο να μας κρίνει
όχι κατά το δίκαιο αλλά με έλεος.
Μάταια όμως. Εκείνος υποσχέθηκε να κρίνει δίκαια.
Μάταια όμως. Εκείνος υποσχέθηκε να κρίνει δίκαια.
Γι’ αυτό μας καταλαμβάνει φόβος και τρόμος. Γι’ αυτό και εγώ, δεν
επιθυμώ ούτε για σένα, ούτε για μένα και για κανένα στον κόσμο, να
βρεθεί σε κείνη την πλευρά που θα βρίσκεται ο Ιούδας ο Ισκαριώτης.
Επειδή ο Ιούδας, είναι προδότης. Είναι προδότης και του Θεού και των
ανθρώπων και του ιδίου του εαυτού του. Πρόδωσε τον Χριστό, τους
Αποστόλους, τον εαυτό του τον ίδιο ως άνθρωπο. Πρόδωσε τον Χριστό και
τους Αποστόλους στους Ιουδαίους και τον εαυτό του στο διάβολο. Γιατί
είναι γραμμένο: «τότε εισήλθεν εις εκείνον ο σατανάς» (Ιω. 13, 27).
Είναι δύσκολο να μετρήσει κανείς όλο το βάθος του κακού που κατέλαβε τον
Ιούδα. Ήταν άπιστος και αχόρταγος, κλέφτης και φιλάργυρος, φίλαυτος και
προδότης·τέλος, απελπισμένος και αυτόχειρας.
Ο Υιός του Θεού πολλές φορές τον προειδοποίησε να αφήσει τον κακό του
δρόμο, αλλά εκείνος έμεινε αμετανόητος. Ο Υιός του Θεού, έδειχνε
απέναντί του, την ίδια φροντίδα και αγάπη καθώς και στους υπολοίπους
μαθητές, αλλά εκείνος στην αγάπη απαντούσε με μίσος. Ο Υιός του Θεού,
γονάτισε και του έπλυνε τα πόδια, λίγο πριν την προδοσία και από το χέρι
Του, του πρόσφερε τεμάχιο άρτου βουτηγμένο στο αλάτι. Με ψωμί και
αλάτι, εμείς υποδεχόμαστε τους υψηλούς καλεσμένους. Ο πράος και ταπεινός
Κύριος θέλησε να ανυψώσει την αξιοπρέπεια του Ιούδα, γι’ αυτό του
προσέφερε άρτο και αλάτι. Τον χαιρέτησε με άρτο και αλάτι, ακριβώς πριν
την προδοσία. Ο Ιούδας, πήρε με το χέρι του το ψωμί και το αλάτι από το
χέρι του Υιού του Θεού, τα πήρε με το χέρι μα τα απέρριψε στην καρδιά
του με περιφρόνηση. Ο θνητός άνθρωπος, απέρριψε την αγάπη του Αθανάτου!
Γι’ αυτό ο Θεός τον εγκατέλειψε πλήρως, και μετά το ψωμί, τότε
εισήλθε σ’ εκείνον ο σατανάς (Ιω. 13, 27). Από εκείνη τη στιγμή ο
Ιούδας, πρώην μαθητής του Ιησού Χριστού και πρώην άνθρωπος, διεγράφη από
τον κατάλογο των ανθρώπων και καταγράφηκε στις τάξεις των πνευμάτων της
κολάσεως. Εσύ τώρα, πειράζεις τον Θεό και ρωτάς αν ο Θεός θελήσει να
συγχωρήσει τα πνεύματα της κολάσεως και να τα σώσει.
Δοκιμάζεις την ευσπλαχνία του Θεού, καθώς έκαναν και οι Εβραίοι
δοκιμάζοντας τη δύναμη του Θεού στο Γολγοθά, λέγοντας: «ει υιός ει του
Θεού, κατάβηθι από του Σταυρού» (Μτ. 27, 40).
Για το πείραγμά τους αυτό οι Εβραίοι, έλαβαν άξια πληρωμή σε τούτο
τον κόσμο. Φυλάξου λοιπόν και εσύ, για να μη λάβης την αμοιβή των
ομοφρονούντων με τον Ιούδα. Δεν είναι αλήθεια ότι ο Ιούδας ήταν
προορισμένος από Θεού, να γίνει προδότης όπως νομίζεις εσύ. Αν ήταν
έτσι, τότε γιατί ο Υιός του Θεού κόπιασε τόσο για να τον αποτρέψει από
την κακή του πράξη; Για ποιο λόγο, πριν απ’ όλα, τον προσέλαβε ως μαθητή
Του και τον κράτησε δίπλα Του για τρία χρόνια; Γιατί να ταπεινωθεί
μπροστά του και να του πλύνει τα πόδια; Γιατί με τα ίδια τα Άγια χέρια
Του να του δώσει το ψωμί και το αλάτι; Διαβάζοντας μέσα στην ψυχή του
Ιούδα τις κακές προθέσεις του, ο Κύριος έκανε όλα αυτά για να τον σώσει
από την αιώνια απώλεια. Και αν έχει ειπωθεί ότι οι σκανδαλοποιοί θα
πρέπει να έρθουν, έχει πάλι ειπωθεί και τούτο, σαν αυστηρή
προειδοποίηση: «ουαί τω ανθρώπω εκείνω δι’ ου το σκάνδαλον έρχεται» (Μτ.
18, 7). Σκανδαλοποιός είναι ο ίδιος ο σατανάς και σαν τέτοιος, πρέπει
να επιτελέσει το έργο του.
Γι’ αυτό, «ανάγκη γαρ εστιν ελθείν τα σκάνδαλα» (Μτ. 18, 7), από
εκείνον και διά μέσου εκείνου. Αλίμονο όμως στον άνθρωπο που θα
παραδοθεί στο σατανά και θα γίνει όργανό του. Αλίμονο σε εκείνον που
αντίθετα στην αγάπη του Θεού, θα δείξει την αγάπη του στον αντίπαλο του
Θεού. Να προσεύχεσαι στον Θεό, να σε φυλάγει από τον Σκανδαλοποιό που
σκανδάλισε τον Ιούδα και τους Ιουδαίους και να μη γίνης ποτέ υπηρέτης
και όργανο του σκανδαλισμού του.
