Εκείνος που έχει αγάπη δε ζηλεύει, δε φθονεί, δεν κατατρέχει, δε
χαίρεται με την πτώση των άλλων, δεν εξευτελίζει αυτόν που έπεσε σε
σφάλμα, αλλά τον συλλυπείται και τον συμπαραστέκεται και τον
ανακουφίζει, δεν παραβλέπει τον αδελφό στην ανάγκη του, αλλά τον
συμπαραστέκεται, και πεθαίνει μαζί του, εκτελεί το θέλημα του Θεού, και
είναι μαθητής του.
Διότι ο ίδιος ο καλός μας Δεσπότης είπε «Από αυτό θα ξέρουν όλοι ότι είστε μαθητές μου, αν αγαπάτε ο ένας τον άλλο».
Εκείνος που έχει αγάπη ποτέ δεν αποκτά κάτι για τον εαυτό του, δε
θεωρεί τίποτε δικό του, αλλά όλα όσα έχει τα προσφέρει κοινά σε όλους.
Εκείνος που έχει αγάπη κανέναν δε θεωρεί ξένο, αλλά όλους τους έχει
δικούς του, δεν παροργίζεται, δεν ξιπάζεται, δε φουντώνει από οργή, δε
χαίρεται για την αδικία που γίνεται, δεν εξακολουθεί να ψεύδεται,
κανέναν δε θεωρεί εχθρό, παρά μόνο τον Διάβολο.
Εκείνος που έχει αγάπη όλα τα υπομένει, είναι ευεργετικός, είναι μακρόθυμος.
Άγιος Εφραίμ ο Σύρος
