Ας αγωνιστούμε με όση δύναμη μας χάρισε ο
Θεός· ας τον παρακαλέσουμε να καταδεχθεί να μας βοηθήσει, για να
μπορέσουμε να τηρήσουμε τις εντολές του, και να γίνει το θέλημά του σ’
εμάς με το να έλθει πρώτα η Βασιλεία του, δηλ. η χάρη του, και να μας
επισκεφθεί το Πανάγιο Πνεύμα και έτσι θεραπεύει το τριμερές της ψυχής
μας. Τότε αξιωνόμαστε και αποκτούμε μαζί με το κατ’ εικόνα και το καθ’
ομοίωσιν και γινόμαστε υιοί Θεού κατά χάριν.
Και πώς επισκέπτεται άραγε η θεία χάρη
τον άνθρωπο, και κατοικεί μέσα του; Πρώτον ο Θεός ζητά απ’ αυτόν καθαρή
και ανόθευτη πίστη. Εκείνος που έχει σωστή πίστη, είναι αδύνατον να μην
έχει και έργα, όπως λέει και ο άγιος Απόστολος Ιάκωβος· «δείξε μου την
πίστη σου από τα έργα σου». Δεύτερον να κτυπά την πόρτα της ελεημοσύνης
του Θεού πάντοτε, και να μην απελπιστεί πως δεν εισακούεται μέχρι την
τελευταία του αναπνοή, επειδή αληθινός είναι ο πανάγαθος Θεός που είπε,
«κρούετε και ανοιγήσεται υμίν· αιτείτε και δοθήσεται· ζητείτε και
ευρήσετε» να μας χαρίσει την χάριν του με προσθήκη.
Ας δούμε πώς αποκτά ο άνθρωπος την
καθαρή και ανόθευτη πίστη. Πρώτον να βαπτιστεί στο όνομα της αγίας
Τριάδος (το οποίον είναι αναγκαιότερο από όλα) και δεύτερον να διδαχθεί
από έμπειρους και πιστούς χριστιανούς, φωτισμένους από την θεία χάρη, το
μυστήριο της θείας οικονομίας. Να μάθει γιατί ο Θεός έγινε άνθρωπος,
και ο άνθρωπος τί πρέπει να ζητά από τον ευεργέτη του Θεό· να ξέρει τί
του λείπει και να ζητά να το πάρει· και έτσι αποκτά την πίστη η οποία
πάντοτε προτρέπει τον άνθρωπο να κάνει έργα θεάρεστα και να εφαρμόζει
τις εντολές του Θεού.
Εάν δε, δεν ταπεινωθεί να ρωτά εκείνους
που γνωρίζουν, για να τον συμβουλεύσουν, αλλά μόνον εμπιστεύεται τον
εαυτό του, εύκολα πλανάται και αμαρτάνει, αν τον βρει μικρός πειρασμός. Ο
Κύριος λέει με το στόμα του προφήτη Δαυΐδ «δράξασθε παιδείας μήποτε
οργισθή Κύριος, και απολείσθε εξ οδού δικαίας». Τί σημαίνει αυτός ο
λόγος; Σημαίνει να ερευνήσουμε τις Γραφές, να ταπεινωθούμε, να ρωτήσουμε
για να μάθουμε από τους έμπειρους, εκείνα που δεν ξέρουμε· και το
σπουδαιότερο να κοπιάζουμε προσευχόμενοι, για να μας φωτίσει ο Κύριος·
και έτσι βλέποντάς μας να κοπιάζουμε, μας φωτίζει και δεν οργίζεται με
μας. Εάν δε κάποιος δεν κοπιάζει για να μάθει, οργίζεται ο Κύριος και
δεν του στέλλει τον φωτισμό του, και χάνεται από το σωστό δρόμο, δηλ.
την ορθόδοξη πίστη.
Μετά την αληθινή και ορθόδοξη πίστη
πρέπει να παρακαλεί τον Θεό να τον βοηθήσει, να κάνει έργα θεάρεστα
διότι χωρίς την θεία βοήθεια τίποτε δεν μπορούμε να κατορθώσουμε. Ο δε
πανάγαθος Θεός, είναι έτοιμος να βοηθήσει την αδυναμία μας, να μαλακώσει
τη σκληρότητα της καρδιάς μας, να θερμάνει την ψυχρότητά μας, και να
μαλακώσει την αγριότητά μας, επειδή μας έγιναν αυτά τα πάθη σαν φυσικά
και μας τυραννούν ως δήμιοι, και δεν μας αφήνουν να δούμε «αγαθάς
ημέρας» όπως λέει και ο ψαλμός. Αυτά διαστρέφουν την διάνοιά μας σε
μίσος και μνησικακία, σε ζήλεια και φθόνο, μας παρακινούν σε λοιδορίες
και βλασφημίες, σε κατάρες και συκοφαντίες εναντίον των ομοπίστων και
αδελφών μας, και σχεδόν διαστρέφουν όλες τις αισθήσεις σε κακία και
χαροποιούν τους εχθρούς μας δαίμονες.
Είναι αδύνατον διαφορετικά να
θεραπευθούμε, ή και άλλος να μας θεραπεύσει παρά μόνον ο ιατρός των
ψυχών και των σωμάτων μας, ο Κύριος Ιησούς Χριστός ο αληθινός Θεός των
πάντων, ο οποίος δεν έκανε για άλλο λόγο την θεία συγκατάβασή του, παρά
μόνον για να μας θεραπεύσει, και να μας αξιώσει της θείας του Βασιλείας.
Της οποίας μακάρι να αξιώσει όλους μας διά πρεσβειών της Παναχράντου
Μητρός του, και του Προστάτου μας Αγίου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου και
πάντων των Αγίων Αμήν.
