Αλλ’ όμως εκτός από αυτό πολλοί προβάλλουν και κάποια άλλη αντίρρησι∙ «Πού είναι», λένε «η δικαιοσύνη του Θεού, όταν κάποιος αμαρτάνη στην γη και τιμωρήται και εδώ και εκεί στον ουρανό»;
Θέλετε λοιπόν να σας υπενθυμίσω τα λόγια σας , ώστε στο εξής πλέον να
μη μας ενοχλήτε, αλλά και μόνοι σας να λύσετε τις απορίες σας;
Εγώ άκουσα πολλούς από τους δικούς μας ανθρώπους, που όταν κάποτε πληροφορήθηκαν , ότι κάποιος φονέας καταδικάσθηκε σε θάνατο από το δικαστήριο, να αγανακτούν και να λένε τα εξής∙
Εγώ άκουσα πολλούς από τους δικούς μας ανθρώπους, που όταν κάποτε πληροφορήθηκαν , ότι κάποιος φονέας καταδικάσθηκε σε θάνατο από το δικαστήριο, να αγανακτούν και να λένε τα εξής∙
«Τριάντα φόνους διέπραξε ο μιαρός αυτός και βδελυρός άνθρωπος ,
πιθανόν όμως και πολύ περισσότερους και τιμωρείται μόνο με έναν θάνατο∙
πού είναι λοιπόν η δικαιοσύνη;» Ώστε εσείς οι ίδιοι ομολογείτε , ότι δεν
είναι αρκετός ένας θάνατος, για να τιμωρηθή κάποιος. Πώς λοιπόν τώρα
υποστηρίζετε τα αντίθετα;
Επειδή δεν δικάζετε τους άλλους, αλλά τους εαυτούς σας. Τόσο μεγάλο
εμπόδιο γίνεται η φιλαυτία, ώστε να μη διακρίνουμε το δίκαιο.
Γι’ αυτό, όταν κρίνουμε τους άλλους, εξετάζουμε τα πάντα με κάθε
λεπτομέρεια, όταν όμως δικάζουμε τους εαυτούς μας, ρίχνουμε σκόνι στα
πράγματα∙ διότι εάν η έρευνα και για τον εαυτό μας γινόταν , όπως
γίνεται και για τους άλλους, τότε η απόφασί μας θα είναι αδέκαστη.
Διότι έχουμε και εμείς αμαρτήματα , που είναι άξια όχι δύο ή τριών θανάτων, αλλά αμέτρητων.
Και , για να παραλείψω τα άλλα ,ας θυμηθούμε πόσοι από εμάς μετέχουμε
ανάξια στην Θεία Ευχαριστία. Όλοι αυτοί είναι ένοχοι του σώματος και του
αίματος του Χριστού.
Ώστε, όταν ομιλής για τον φονέα, να αναλογίζεσαι και τον εαυτό σου.
Διότι εκείνος φόνευσε άνθρωπο, εσύ όμως είσαι υπεύθυνος της σφαγής του
Κυρίου∙ και εκείνος επειδή δεν μετέχει των μυστηρίων, εμείς όμως επειδή
λαμβάνουμε μέρος στην ιερή τράπεζα.
Τί να πη ακόμη κανείς για εκείνους, που δαγκώνουν και κατατρώγουν
τους αδελφούς τους και ρίχνουν πολύ δηλητήριο εναντίον τους; Τί ακόμη
για εκείνον, που στερεί τους φτωχούς από την τροφή τους ; Διότι εάν
είναι άξιος κατηγορίας αυτός, που δεν ελεεί, πολύ περισσότερο άξιος
κατηγορίας είναι εκείνος, που παίρνει τα ξένα αγαθά.
Από πόσους ληστές δεν είναι χειρότεροι οι πλεονέκτες; από πόσους
φονείς οι άρπαγες; από πόσους τυμβωρύχους; πόσοι ακόμη δεν είναι εκείνοι
, που μετά την αρπαγή επιθυμούν να φονεύσουν τα θύματά τους;
Μακριά από εδώ, μη γένοιτο, θα πη κάποιος . Τώρα λες, μη γένοιτο; Μη
γένοιτο, να πης όταν κρατάς τον εχθρό και να θυμάσαι τα όσα λέχθηκαν και
να παρουσιάζης ζωή μεγάλη από ευσέβεια, για να μη συμβή ό,τι συνέβη στα
Σόδομα, για να μη πάθουμε αυτό που έπαθαν οι κάτοικοι των Γομόρων, για
να μη υποστούμε τα κακά των κατοίκων της Σύρου και της Σιδώνος , μάλλον
δε για να μη έλθουμε σε σύγκρουσι με τον Χριστό, πράγμα που είναι το
χειρότερο και φοβερώτερο από όλα γενικώς.
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
