«Αυτά πού θέλετε να πείτε στα παιδιά σας, να τα λέτε με την προσευχή σας.
Τα παιδιά δεν ακούν με τα αυτιά• μόνο όταν έρχεται η Θεία Χάρις πού τα φωτίζει, τότε ακούνε αυτά πού θέλουμε να τους πούμε.
Όταν θέλετε να πείτε κάτι στα παιδιά σας, πέστε το στην Παναγία κι αυτή θα ενεργήσει. Η προσευχή σας αυτή θα γίνει ζωογόνος πνοή, πνευματικό χάδι, πού χαϊδεύει, αγκαλιάζει, έλκει τα παιδιά»…
Ο π. Πορφύριος πίστευε στην αξία πού έχει η προσευχή για την
πνευματική ζωή του ανθρώπου και συμβούλευε τα πνευματικά του παιδιά πώς
να προσεύχονται:
«Να εύχεσαι έτσι απλά, απλά και ταπεινά, με πίστη απλή, χωρίς να περιμένεις να σου απαντήσει ο Θεός. Χωρίς
να δεις το χέρι Του ή το πρόσωπό Του ή το φωτισμό Του. Τίποτα! Να
πιστεύεις! Εφ’ όσον μιλάς με το Θεό, μιλάς πραγματικά με το Θεό».
