Πρεσβυτέρου Ανδρέα Παπαμιχαήλ
Πρωτότυπο κείμενο
Αδελφοί,
ο αγιάζων και οι αγιαζόμενοι εξ ενός πάντες˙ δι’ ην αιτίαν ουκ
επαισχύνεται αδελφούς αυτούς καλείν, λέγων˙ απαγγελώ το όνομά σου τοις
αδελφοίς μου, εν μέσω εκκλησίας υμνήσω σε˙ και πάλιν˙ εγώ έσομαι
πεποιθώς επ’ αυτώ˙ και πάλιν˙ ιδού εγώ και τα παιδία ά μοι έδωκεν ο
Θεός. επεί ουν τα παιδία κεκοινώνηκε σαρκός και αίματος, και αυτός
παραπλησίως μετέσχεν των αυτών, ίνα διά του θανάτου καταργήσει τον το
κράτος έχοντα του θανάτου, τουτ’ έστι τον διάβολον, και απαλλάξη
τούτους, όσοι φόβω θανάτου διά παντός του ζην ένοχοι ήσαν δουλείας. ου γαρ δήπου αγγέλων επιλαμβάνεται, αλλά σπέρματος Αβραάμ
επιλαμβάνεται. όθεν ώφειλε κατά πάντα τοις αδελφοίς ομοιωθήναι, ίνα
ελεήμων γένηται και πιστός αρχιερεύς τα προς τον Θεόν, εις το ιλάσκεσθαι
τας αμαρτίας του λαού. εν ώ γαρ πέπονθεν αυτός πειρασθείς, δύναται
τοις πειραζομένοις βοηθήσαι.
Νεοελληνική Απόδοση
Αδελφοί,
όλοι έχουν τον ίδιο πατέρα: Και αυτός που εξαγνίζει και αυτοί που
εξαγνίζονται. Γι’ αυτό και δεν ντρέπεται να τους ονομάζει αδέλφια. Όπως
λέει η Γραφή: Θα διαλαλήσω στ’ αδέλφια μου το μεγαλείο σου, θα σε
εξυμνήσω μέσα στη συνάθροιση. Και αλλού: Θα εμπιστευτώ τον εαυτό μου σε
αυτόν. Και συνεχίζει: Να, εγώ και τα παιδιά που μου ‘δωσε ο Θεός. Επειδή
λοιπόν «τα παιδιά» αυτά ήταν άνθρωποι, έγινε κι ο Ιησούς άνθρωπος, για
να καταργήσει με τον θάνατόν του αυτόν που εξουσίαζε τον θάνατο, δηλαδή
τον διάβολο, και μ’ αυτόν τον τρόπο να απελευθερώσει όσους ο φόβος του
θανάτου τους είχε καταδικάσει να είναι δούλοι σ’ όλη τους τη ζωή. Είναι
φανερό ότι δεν έρχεται να βοηθήσει αγγέλους, αλλά τους απογόνους του
Αβραάμ. Έπρεπε λοιπόν να γίνει σ’ όλα όμοιος με τ’ αδέλφια του, ώστε να
γίνει σπλαχνικός και πιστός αρχιερέας στην υπηρεσία του Θεού, για τη
συγχώρηση των αμαρτιών του λαού. Έτσι, επειδή ο ίδιος υπέφερε και
δοκιμάστηκε, μπορεί τώρα να βοηθήσει αυτούς που δοκιμάζονται.
