Όταν μιλούμε στους σημερινούς ανθρώπους για το πένθος, τους φαίνεται περίεργο, διότι θεωρούν ντροπή το κλάμα. Βεβαίως, όταν πρόκειται για εφήμερα και μάταια πράγματα, δεν αξίζει να κλαίμε. Το πένθος όμως αυτό κινείται στο επίπεδο της κοινωνικής συμβατικότητος. Το πνευματικό πένθος αναφέρεται στις σχέσεις μας με τον Θεό και είναι προϊόν όχι τόσον της δικής μας εκλογής, όσον της χάριτος του Αγίου Πνεύματος. Η αίσθηση της ευθύνης των πονηρών έργων καταπιέζει την καρδιά, οπότε προκαλείται η λυπηρά κατάσταση του πένθους.
Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός
