Λες ότι εξομολογείσαι , Κοινωνάς και προσεύχεσαι.
Λες ότι είσαι ο άνθρωπος της Εκκλησίας αλλά τελικά μένεις ο ίδιος. Περνούν τα χρόνια αλλά τίποτα δεν αλλάζει. Συχνά μπορεί να έχεις γίνει τύραννος ή και δαίμονας για τους άλλους. Κάπου κάνεις λάθος. Κάπου μπορεί να έχεις επαναπαυτεί ή να τα έχεις βρει με τους δαίμονες σου. Μπαίνει η Θεία Κοινωνία στο στόμα σου αλλά δεν μπαίνει στην καρδιά σου. Κατεβάζεις το κεφάλι σου στο πετραχείλι για να σου διαβάσει ο Παπάς την εξομολογητική ευχή αλλά δεν κατεβάζεις τον εγωϊσμό σου στην καθημερινότητα της ζωής σου. Προσεύχεσαι με το στόμα αλλά η καρδιά σου έχει προδώσει τον Χριστό.
Το θέμα δεν είναι αν εξομολογείσαι αλλά το ΠΩΣ εξομολογείσαι
Το θέμα δεν είναι να Κοινωνάς αλλά ΠΩΣ κοινωνάς
Το θέμα δεν είναι αν προσεύχεσαι αλλά ΠΩΣ προσεύχεσαι
Το θέμα είναι αυτό το ΠΩΣ, αυτός ο ΤΡΟΠΟΣ….
Το θέμα δεν είναι ΤΙ βλέπεις αλλά ΠΩΣ το βλέπεις . . .
Το θέμα δεν είναι τι βλέπουν τα μάτια αλλά πως το μεταφράζει τελικά η καρδιά. . .
Πως τελικά στέκεσαι ενώπιον Θεού και ανθρώπων στην καθημερινή σου ζωή. . . ;
Βάλε μια αρχή ξεκινώντας να βρίσκεις τα λάθη στον εαυτό σου και όχι στους άλλους . .
Όταν αρχίζεις να βλέπεις αρετές στους άλλους και λάθη στον εαυτό σου, κάτι καλό γίνεται μέσα στην καρδιά σου
Καλό αγώνα….
π. Σπυρίδων Σκουτής
