Η άσβεστη δίψα των ανθρώπων
Είναι κορυφαία η σημερινή ημέρα στη ζωή της Εκκλησίας, αγαπητοί μου. Θεωρείται η γενέθλιος ημέρα Της, η αφετηρία του σωτηριώδους έργου Της μέσα στη ιστορία, που σηματοδοτείται από την έκχυση του Αγίου Πνεύματος επί των Αγίων Μαθητών και Αποστόλων. Και στο Ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής της Πεντηκοστής ακούσαμε τον Κύριό μας να αναφέρεται στο ζωντανό νερό, που θα τρέξει ποταμηδόν στις καρδιές εκείνων που διψούν και προσφεύγουν με πίστη στον Χριστό για να ξεδιψάσουν. Και το νερό αυτό δεν είναι άλλο από το Πανάγιο Πνεύμα, που αυτοπροσφέρεται συνεχώς και χορηγεί τα χαρίσματά Του, ως ύδωρ ζωής αιωνίου, για να καλύψει την ασταμάτητη δίψα των ανθρώπων.
Οι άνθρωποι σήμερα διψούν για Αγάπη. Ζούμε στην εποχή που αυτή η Θεοειδής αρετή είναι είδος εν ανεπαρκεία, γιατί ενσυνείδητα η ανθρωπότητα συσκότισε και αμαύρωσε την εικόνα του Θεού στα πρόσωπα των ανθρώπων. Ο άνθρωπος απογυμνώθηκε από την ιερότητά του, αποσυνδέθηκε από τον Θεό του, νομίζοντας ότι μπορεί να ζήσει χωρίς Αυτόν. Η επιλογή αυτή απέβη καταστροφική, γιατί άνθρωπος χωρίς Θεό είναι άνθρωπος χωρίς αγάπη και άνθρωπος χωρίς αγάπη δεν είναι άνθρωπος, δημιούργημα της αγάπης του Θεού. Ο άνθρωπος χωρίς Θεό, χωρίς την παρουσία του Αγίου Πνεύματος μέσα του, δεν υπολογίζει την ανθρώπινη ζωή, μπορεί εύκολα να την εμπορεύεται, να την εκμεταλλεύεται, να την κακοποιεί, να την αφαιρεί. Το έλλειμμα της αγάπης είναι η βάση της τραγωδίας του σύγχρονου ανθρώπου.
Οι άνθρωποι σήμερα διψούν για Δικαιοσύνη. Στα ολοκληρωτικά καθεστώτα η Δικαιοσύνη ταυτίζεται με τις επιταγές και τις ιδεοληψίες της εξουσίας, η οποία υπηρετεί τον εαυτό της και όχι την αντικειμενικότητα. Στα δημοκρατικά πολιτεύματα, όπου η Δικαιοσύνη θεωρείται Θεσμός ιερός και λειτουργία ανεξάρτητη και σεβαστή, επικρατεί το «δίκαιο» του ισχυρού, ο οποίος, συνήθως, ελέγχει και κυριαρχεί στους διαύλους της εξουσίας. Η Δικαιοσύνη εννοείται ότι υπάρχει για όλους, αλλά σπάνια την συναντά κανείς.
Οι άνθρωποι σήμερα διψούν για Ελευθερία. Θα έπρεπε να είναι αυτονόητο και αδιαπραγμάτευτο αγαθό, αλλά δεν είναι. Η ελευθερία, τη δεύτερη δεκαετία του 21ου αι., είναι το μεγάλο ζητούμενο για ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της παγκόσμιας κοινότητας. Οι άνθρωποι υποφέρουν από εμφύλιους
σπαραγμούς, πίσω από τους οποίους κρύβονται οι μεγάλοι εκμεταλλευτές των λαών της γης. Οι άνθρωποι ταλαιπωρούνται και υποφέρουν από διαστροφικά καθεστώτα, από ανθρωπόμορφα τέρατα που, στο όνομα του Θεού, καταστρέφουν πολιτισμούς, εξευτελίζουν ανθρώπους, δολοφονούν λαούς, τρομοκρατούν φιλήσυχες κοινωνίες, γυρίζοντας το ρολόι της ιστορίας αιώνες πίσω.
Οι άνθρωποι σήμερα διψούν για Αλήθεια. Κι όμως, πολλές «αλήθειες» κυκλοφορούν στον κόσμο. «Αλήθειες» πολιτικές, που χωρίζουν τους ανθρώπους σε κομμάτια, υπηρετώντας εφήμερα και καιροσκοπικά συμφέροντα. «Αλήθειες» οικονομικές, που βλέπουν τους ανθρώπους ως αναλώσιμα αντικείμενα, ως χειραγωγούμενους πελάτες κι όχι ως ελεύθερα πρόσωπα. «Αλήθειες» θρησκευτικές, που βυθίζονται μέσα σε ξεπερασμένες ιδεοληψίες και μετατρέπουν τις θρησκείες από χώρους ελπίδας και παρηγοριάς σε τρόπους μίσους και απροκάλυπτου φανατισμού. «Αλήθειες» επιστημονικές, που αντί να αναγνωρίζουν την ανυπέρβλητη Θεία μεγαλοσύνη, επιτείνουν την ανθρώπινη έπαρση και οίηση, στήνοντας ανθρώπινα είδωλα στη θέση του Θεού.
Η δίψα των ανθρώπων είναι ασταμάτητη και διαχρονική και μπορεί να σβήσει και να ικανοποιηθεί μόνο αν η ανθρωπότητα ανατρέξει στην αστείρευτη πηγή της Αγάπης, της Δικαιοσύνης, της Ελευθερίας και της Αλήθειας, που είναι ο Χριστός. Μόνο αν αφήσει να τρέξουν επάνω της τα ιαματικά ύδατα της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος, το Οποίο υπάρχει για να ζωογονεί και να ξεδιψά τον άνθρωπο που θα Το αναζητήσει και θα Το ποθήσει. Εμείς, αγαπητοί μου, που είμαστε μέλη της Εκκλησίας του Χριστού, μπορούμε να μετέχουμε των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος και αφού τα κάνουμε κτήμα μας, να τα μεταγγίσουμε σε καρδιές διψασμένες, ανήσυχες, απογοητευμένες, που αναζητούν το ύδωρ της ζωής για να ξεδιψάσουν και να ζήσουν. ΑΜΗΝ!
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ
