Για τους γονείς του Αγίου Δημητρίου δεν γνωρίζουμε τα ονόματά τους,
διότι κοιμήθηκαν πάρα πολύ νωρίς, όταν ο Άγιος ήταν ακόμα μικρός.
Ο Άγιος Δημήτριος ήταν πνευματική «μεγαλοφυΐα» και στην ηλικία των 15 ετών ήταν τέλειος καθηγητής της άνω φιλοσοφίας, της ουράνιας, όχι της κάτω, της κοσμικής. Ήταν θεοδίδακτος με την απόλυτη έννοια τόσο πολύ, ώστε είχε πλήθος μαθητών πάσης ηλικίας μικρούς και μεγάλους, λαϊκούς και κληρικούς! Και τους έφτιαχνε κατήχηση σε μια σπηλίτσα, στο σημείο που σήμερα βρίσκεται ο ναός του Αγίου Δημητρίου στην Θεσσαλονίκη.
Ο Άγιος Δημήτριος ήταν πνευματική «μεγαλοφυΐα» και στην ηλικία των 15 ετών ήταν τέλειος καθηγητής της άνω φιλοσοφίας, της ουράνιας, όχι της κάτω, της κοσμικής. Ήταν θεοδίδακτος με την απόλυτη έννοια τόσο πολύ, ώστε είχε πλήθος μαθητών πάσης ηλικίας μικρούς και μεγάλους, λαϊκούς και κληρικούς! Και τους έφτιαχνε κατήχηση σε μια σπηλίτσα, στο σημείο που σήμερα βρίσκεται ο ναός του Αγίου Δημητρίου στην Θεσσαλονίκη.
Το κατηχητικό που τους έφτιαχνε, δεν είχε καμμία σχέση με το κατηχητικό της σημερινής μορφής. Δεν δίδασκε ο Άγιος Δημήτριος θρησκευτικά, ούτε θεολογία. Ήταν έμπειρος Χριστού, γεμάτος από Χριστό, γεμάτος από Άγιο Πνεύμα, είχε εμπειρία Χριστού, είχε Χριστοόραση. Γνώριζε και τους δαίμονες και τους Αγγέλους και τους Αγίους και τον Χριστό μας. Τέτοιο κατηχητικό, μοναδικό και ανεπανάληπτο τους έφτιαχνε! Ήταν ο «μέγας καθηγητής». Από εκεί ξεκίνησε το λεγόμενο κατηχητικό και οι κατηχητές.
Ένας τέτοιος έμπειρος Χριστιανός στα 15 του χρόνια, δίδασκε συνεχώς τον Χριστό σε εκείνη τη σπηλίτσα, μέχρι την ηλικία των 27 ετών. Δηλ. θεωμένος ο Άγιος Δημήτριος, σιγά - σιγά οδηγούσε στην κορυφή της τελειότητας και αγιότητας και τους μαθητές του. Μάλιστα πολλοί μαθητές έγιναν Άγιοι της Εκκλησίας μας όπως είναι ο Άγιος Νέστωρ (τιμάται 27 Οκτωβρίου), ο Άγιος Λούππος (τιμάται 26 Οκτωβρίου), οι Αγίες Αγάπη, Ειρήνη και Χιονία (τιμώνται 16 Απριλίου) και πολλοί άλλοι μαθητές του.
Ο Άγιος Δημήτριος αν και ήταν στρατιωτικός διοικητής της Θεσσαλονίκης, ζούσε ταπεινά με άκρα ασκητικότητα και έφτασε σε πολύ υψηλά μέτρα πριν από το μαρτύριο και γι' αυτό δοξάζεται τόσο από τον Χριστός μας, σε σχέση με άλλους Αγίους, που είχαν μεγαλύτερο μαρτύριο, αλλά πριν από το μαρτύριο, δεν είχαν τόσο αγία ζωή, όσο ο Άγιος Δημήτριος. Ήταν απαθής και τέλειος από πολύ μικρή ηλικία. Δεν έκανε καμμία - καμμία σαρκική αμαρτία και δεν έχυσε ποτέ το σπέρμα του επί της γης! Καταλαβαίνετε πόσο αγαθή και δυνατή προαίρεση είχε και τί αγάπη είχε για το Χριστό! Και να μη μαρτυρούσε για τον Χριστό, πάλι μέγας Άγιος θα γινότανε...
Ο Άγιος Δημήτριος είναι ο μεγαλύτερος μυροβλύτης της Ορθοδοξίας μας και έχει αποκαλύψει, ότι όταν πάψει να μυροβλύζει, τότε οι αμαρτίες των Θεσσαλονικέων θα έχουν ξεπεράσει κάθε όριο...
Μεγάλη Χάρη και δόξα έχει ο Άγιος Δημήτριος στη Βασιλεία των Ουρανών. Δια τούτο σε όλους τους αιώνες, όσοι τον επικαλέστηκαν με αδίστακτη πίστη, σπεύδει για να βοηθήσει και ειδικά σε όσα έχουν σχέση με τη σωτηρία της ψυχής μας και τον φωτισμό του νοός μας.
Να πρεσβεύει και για εμάς τους αμαρτωλούς και να χαρίζει τη Χάρη του, στην ταλαίπωρη αυτή κοινωνία και σε όλο το κόσμο. Αμήν.
(+)Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα
