Ἡ προσκύνηση καὶ μόνο τῶν εἰκόνων δὲν ἀποτελεῖ μόνο σημεῖο-τρόπο
ἔκφρασης τῆς λατρείας,στὸ πρόσωπο τοῦ Θεοῦ,ἢ τῆς τιμῆς σὲ ἄλλα
πρόσωπα,ἀλλὰ ἀκριβῶς τὴν ταυτόχρονη μετοχὴ στὸν ἁγιασμὸ τοῦ ἀνθρώπου.
Ὁ πιστὸς γιὰ νὰ φτάσει στὴν προσκύνηση τῆς εἰκόνας προϋποθέτει αὐτὴ ἀκριβῶς τὴ μετοχή,μὲ ἐφαλτήριες βέβαια δυνάμεις τὴν πίστη καὶ τὴν πνευματικὴ καθαρότητα.
Καὶ τότε αὐτὴ ἡ προσκύνηση γίνεται γιὰ τὸν ἄνθρωπο βίωμα,κατανύσσεται,εἰσέρχεται σὲ ἕνα κλίμα μετάνοιας,σημεῖο ποὺ ὁδηγεῖ βέβαια στὴ σωτηρία του.
Πρεσβυτέρου Γεωργίου Μαργαρίτη
Ὁ πιστὸς γιὰ νὰ φτάσει στὴν προσκύνηση τῆς εἰκόνας προϋποθέτει αὐτὴ ἀκριβῶς τὴ μετοχή,μὲ ἐφαλτήριες βέβαια δυνάμεις τὴν πίστη καὶ τὴν πνευματικὴ καθαρότητα.
Καὶ τότε αὐτὴ ἡ προσκύνηση γίνεται γιὰ τὸν ἄνθρωπο βίωμα,κατανύσσεται,εἰσέρχεται σὲ ἕνα κλίμα μετάνοιας,σημεῖο ποὺ ὁδηγεῖ βέβαια στὴ σωτηρία του.
Πρεσβυτέρου Γεωργίου Μαργαρίτη
