Δεν παίρνεις πάντοτε ό,τι δίνεις.
Πολλές φορές η αγάπη που δίνεις, πληρώνεται με πίκρες.
Το ενδιαφέρον που δείχνεις, με αδιαφορία παγερή.
Το νοιάξιμο σου, θεωρείται δεδομένο.
Και ενώ εσύ τρέχεις, στην ανάγκη σου δεν έρχεται κανείς…
Εσύ χαίρεσαι με τις χαρές τους, μα αυτοί ζηλεύουν τη δική σου.
Εσύ δίνεις χρόνο στον άλλον να μιλήσει, μα εσένα δεν σε ακούει κανείς.
Δεν παίρνεις σε τούτη τη ζωή, πάντοτε ό,τι δίνεις.
Ας είναι.
Εσύ σπείρε.
Σπείρε αγάπη. Σπείρε καλοσύνη. Σπείρε γύρω σου έλεος…
Σπείρε και έχε στο νου σου, ‘’ότι υπάρχει και Θεός.’’
Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος – Ψυχολόγος
