Συχνά στην Θεία Λειτουργία ο παπά – Εφραίμ, έβλεπε την Θεία Χάρη ολοζώντανη, ψηλαφητή, να γεμίζει όλο το εκκλησάκι.
Δια τούτο έλεγε εμπειρικά ότι: «Το Πνεύμα το Άγιον δεν οράται, αλλά η Χάρις Του οράται».
Η Χάρις πλημμύριζε τις καρδιές τους στον μικρό ναό και πολλές φορές
έβλεπε το Θείο Βρέφος πάνω στο άγιο Δισκάριο και τα δάκρυά του έτρεχαν
ποτάμι.
Μια φορά στον Καθαγιασμό των Τιμίων Δώρων, πληροφορήθηκε τί σημαίνει: «Υιός Θεού και συγκληρονόμος Χριστού !» και παράλληλα ένοιωθε τρομερή ζέση πνεύματος.
Πολλές φορές, κατά το τέλος της Θείας Λειτουργίας, είδε νεκρό σώμα επί της Αγίας Τραπέζης όταν λειτουργούσε, όπως σε Επιτάφιο.
Κάποτε μετά από Θεία Λειτουργία όταν πήγε να κοιμηθεί ο παπά – Εφραίμ, ξαφνικά βλέπει ένα Χερουβείμ.
Με ανέκφραστη αγαλλίαση το αγκάλιασε και το φίλησε. Όταν είπε στον
Γέροντα (τον μακαριστό Ιωσήφ τον Ησυχαστή) τί του συνέβη, αυτός του είπε
ότι ήταν εκδήλωσις της Θείας Χάριτος.
Άλλη φορά είδε τον Τριαδικό Θεό στα Τίμια Δώρα και να πώς Τον περιγράφει:
«Είδα όλη την Θεότητα στα Τίμια Δώρα. Την είδα με τα μάτια της ψυχής. Αυτό όμως δεν μπορώ να το περιγράψω.
Τον Θεό, βέβαια, δεν μπορεί να Τον ιδεί ο άνθρωπος και να ζήσει, αλλά κάπως, όπως ο Μωυσής που λέγει ''τα οπίσθια του Θεού''.
Ευρέθην την στιγμήν εκείνην εις κατάστασιν αρρήτου μακαριότητος,
ειρήνης, αγάπης, θείου έρωτος, δακρύων. Ζωντανός ο Θεός εις το άγιον
Δισκοπότηρον! Πώς να τολμήσεις, λοιπόν, να πλησιάσεις εις τον άγιον
Ποτήριον;»
Γέροντος Εφραίμ Φιλοθεϊτου, ''Ο Γέροντάς μου Ιωσήφ, ο Ησυχαστής και Σπηλαιώτης
