ΟΔΗΓΟΣ ΜΕΤΑΝΟΟΥΝΤΟΣ

Δεν γνωρίζω εσύ που διαβάζεις το παρών κείμενο ποιος είσαι, ποια είναι η ηλικία σου, ποια θέση κατέχεις στην κοινωνία και τι μόρφωση πήρες.
Ένα μόνο γνωρίζω ότι όποιος και αν είσαι έχεις ανάγκη εξομολογήσεως. Είναι αδύνατον μα εντελώς αδύνατον να μην έχεις πιαστεί σε λίγα ή σε πολλά αμαρτήματα.
«Ουκ έστιν άνθρωπος, ος ζήσεται και ουχ αμαρτήσει». Και ένα αμάρτημα, αν διέπραξες πολύ είναι. Διότι κάθε αμαρτία είναι «ανομία» δηλαδή παράβαση του νόμου του Θεού.

Η παράβαση δε αυτή θα έχει ως ποινή την ημέρα της Κρίσεως τον ψυχικό θάνατο, τον αιώνιο θάνατο. «Τα οψώνια της αμαρτίας θάνατος». Και όταν πεθάνει κανείς είτε από πολλές ασθένειες είτε από μια το
ίδιο είναι εφ’ όσον πέθανε. Πως θα γλυτώσεις όμως; Όπως και όταν πιείς θανατηφόρο δηλητήριο ή τραυματισθείς σοβαρά. Τι κάνεις τότε; Τρέχεις στο γιατρό για να κάνεις εμετό το δηλητήριο να σου κάνει
εγχείρηση να σου βγάλει το κακό από μέσα σου. Το ίδιο θα κάνεις και τώρα. Τρέξε στον πνευματικό γιατρό. Εκεί θα πεις τα αμαρτήματά σου και θα σωθείς. Του έδωσε ο Θεός την χάρη αυτή.

«Αν τινων αφητε τας αμαρτίας, αφίενται αυτοίς, αν τινων κρατήτε κεκράτηνται». Το ακούς; Αν δεν τρέξεις να λυθείς χάθηκες για πάντα. Κανένας ούτε ο μεγαλύτερος Άγιος από όσους είναι εις την Βασιλεία του
Θεού δεν σώζεται εάν δεν καταφύγει στο μυστήριο αυτό. Όλοι, όλοι πέρασαν από το ιατρείο αυτό.

Υπάρχει όμως μια διαφορά. Προτού πας στον Πνευματικό γιατρό πρέπει να κάνεις μόνος σου τη διάγνωση. Θα κάνεις δηλαδή έναν αυτοέλεγχο μια αυτοανάκριση, μια εμβάθυνση στο εσωτερικό σου, μια
πνευματική ανασκόπηση. Με άλλα λόγια πρέπει να γνωρίσεις τον εαυτό σου, τις παραβάσεις του Θείου Νόμου, τις κακίες σου, τα αμαρτήματά σου.

Άρχισε να εξετάζεις με προσοχή:

α) Την γλώσσα σου
Και ο γιατρός δεν σου λέει να του δείξεις πρώτα την γλώσσα σου; Πόσα αμαρτήματα δεν διαπράττει η γλώσσα! Λέγει το ψεύδος, που πολλοί το έχουν για τίποτε στην ημερήσια διάταξη. Και όμως είναι
αμάρτημα όχι μικρό. Το απαγορεύει ο Θεός δια της ενάτης εντολής. Σκέψου μήπως η γλώσσα σου κινήθηκε να διαβάλει και να συκοφαντήσει άλλον, οπότε του έβλαψες την τιμή και την υπόληψη, τον
πλήγωσες ηθικώς, του προξένησες κακό χειρότερο και από τον φόνο. Μήπως μολύνεται η γλώσσα σου με την κατάκριση; «Μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε» είπε ο Κύριος. Πολύ περισσότερο, μήπως η γλώσσα
σου κατέκρινε πρόσωπα ιερά; Μάθε ότι σε τέτοια γλώσσα κάθεται ο διάβολος.

Εξέτασε τη γλώσσα σου επίσης μήπως ψευδόρκησε ή επιόρκησε. Βαρύ το αμάρτημα. Ορκίσθηκες εις τον Θεόν, ότι θα πεις την αλήθεια και είπες το ψέμα χωρίς να υπολογίσεις ότι επικαλέστηκες τον Θεό
μάρτυρα ή έδωσες υπόσχεση ότι θα την τηρήσεις και όμως την παρέβης. Σε αυτό το αμάρτημα είναι ένοχοι και όσοι κάνουν όρκους τυχαίους έστω και αν είναι αληθινοί οι όρκοι. Για παράδειγμα (Μα τον Θεό.
Να μη χαρώ τα παιδιά μου κλπ.). Οι όρκοι αυτοί απαγορεύονται από τον Θεό στην Τρίτη εντολή. «Ου λήψη το όνομα Κυρίου του Θεού επί ματαίω».

Άλλο αμάρτημα της γλώσσας είναι η βλασφημία. Τρομερό αμάρτημα. Τόσο τρομερό που ούτε ο διάβολος ο οποίος όλα τα αμαρτήματα τα κάνει βλασφημεί: «Και τα δαιμόνια πιστεύουσι και φρίσουσι». Ακόμα
να εξετάσεις τη γλώσσα σου μήπως είναι ένοχη στα αμαρτήματα της αισχρολογίας, ανήθικων ασμάτων, της ευτραπελίας και αργολογίας. Η γλώσσα τότε αναδίδει δυσοσμία. Χάνεται και ο πολύτιμος χρόνος
της ζωής μας, κατασπαταλάται κατά τον χειρότερο τρόπο. Ο Κύριος είπε ότι «Περί παντός λόγου αργού δύσωσι λόγο οι άνθρωποι εν ημέρα Κρίσεως». (Ματθαίου ιβ-36).

β) Τα χέρια σου να εξετάσεις
Ναι θα τα εξετάσεις εάν είναι καθαρά. Από τι; Από την κλοπή και από τις άλλες αδικίες που γίνονται με διάφορα μέσα. Όπως την νοθεία, την απάτη κ.λ.π. και εάν γίνονται σε βάρος είτε ενός είτε πολλών. Λέω
πολλών γιατί στις μέρες μας πολλοί δεν θεωρούν αμαρτία να κλέψουν το Δημόσιο ή διάφορους οργανισμούς. Πρέπει να ξέρεις όμως ότι το κάθε ξένο που έχεις είναι φωτιά που θα σε κάψει. Τι κάνεις όταν
πέσουν κάρβουνα επάνω σου; Τα πετάς. Επίσης σκέψου μήπως τα χέρια σου έγραψαν ανώνυμες επιστολές για να προκαλέσεις ζημιά σε άλλο, μήπως έδειραν ή χρησιμοποιήθηκαν για απόπειρα
αυτοκτονίας ή έγιναν αιτία φόνου κατά οποιονδήποτε τρόπο. Θα εξετάσεις ακόμα τα χέρια σου μήπως προκειμένου να ευεργετήσουν και να εργαστούν το καλό είναι σφικτά γιατί «ανίλεως η κρίσις τω μη
ποιήσαντι έλεος». Και άλλη αμαρτία μπορεί να κάνουν τα χέρια σου. Να εργάζονται και την Κυριακή και να καταπατάς έτσι την Κυριακή αργία. «Εξ ημέρας έργα και ποιήσεις πάντα τα έργα σου τη δε εβδόμη
σάββατα Κυρίω τω Θεώ σου». Πρέπει όμως να προσέξεις ένα άλλο πράγμα. Πιθανόν να μην εργάζεσαι την Κυριακή αλλά να την βεβηλώνεις με αμαρτωλές διασκεδάσεις ή χαρτοπαιξίας ή μέθη, αλλά
«μέθυσοι βασιλείαν Θεού ου κληρονομήσουσι».

γ) Τα πόδια σου
Πηγαίνουν τα πόδια σου τας Κυριακάς και τας μεγάλας εορτάς εις την Εκκλησίαν; Δεν γνωρίζεις, ότι το να μη προσεύχεται κανείς, είτε ατομικώς εις το σπίτι, είτε ομαδικώς εις την Εκκλησίαν είναι αμάρτημα;
Είναι αναγκαίος ο εκκλησιασμός. Τόσον αναγκαίος ώστε η ΣΤ’ Οικουμενική Σύνοδος επιβάλλει αφορισμόν, σε όποιον δεν εκκλησιάζεται, άνευ απολύτου ανάγκης, επι τρεις συνεχείς Κυριακάς.

δ) Τα μάτια σου
Αμαρτάνει ο άνθρωπος και με τα μάτια, όταν βλέπει άσεμνα πράγματα, διαβάζει μυθιστορήματα και ρυπαρογραφήματα, ή παρακολουθεί ανήθικα θεάματα. Δια του τρόπου αυτού επέρχεται θάνατος ψυχικώς.
«Ανέβη δια θυρίδων θάνατος». (Ιερεμίας Θ-20).

ε) Την καρδιά σου
Την καρδιά σου θα ερευνήσεις περισσότερο. Γιατί στην καρδιά φωλιάζουν τόσα και τόσα πάθη και αμαρτήματα. Γίνεται κέντρο κακών και έδρα παθών. Τοιαύτα πάθη είναι: Η μνησικακία και το μίσος. Ο Κύριος
εδήλωσε καθαρά. «Εάν μη αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, ουδέ ο Πατήρ ημών αφήσει τα παραπτώματα υμών». Ο φθόνος και η ζηλοτυπία, φοβερά πάθη που βασανίζουν τον αμαρτωλόν και
τον αποξενώνουν από τον Θεόν της αγάπης. Ο θυμός και η οργή, που στενοχωρούν τον άνθρωπον, τον τυφλώνουν και τον οδηγούν και εις τον φόνον. Η πλεονεξία η οποία είναι ειδωλολατρία.

Η υπερηφάνεια και η κενοδοξία, αμαρτήματα τα οποία αποστρέφεται ο Θεός. Πάθος και μάλιστα φοβερώτατον είναι η ανιθηκότης, η οποία μαστίζει σήμερον την κοινωνίαν. Τα ανήθικα αμαρτήματα
απομακρύνουν τον δούλον των από τον Θεόν της αγάπης και φέρνουν την οργήν Του «επί τους υιούς της απειθείας». Αμαρτήματα σιχαμερά, ενώπιον Θεού και ανθρώπων. Πάθος της καρδίας ωσαύτως είναι
και η απιστία, που τυφλώνει τον άνθρωπον και δεν βλέπει την αλήθειαν. Απιστεί ο άνθρωπος προς τον Θεόν, αρνείται τις χριστιανικές διδασκαλίες και το περίεργον είναι, ότι εμπιστεύεται εις τον σατανάν και
καταφεύγει εις τας μαντείας, τας μαγείας (ξόρκια) τον πνευματισμόν και λοιπάς σατανικάς ενεργείας, δια τας οποίας η ΣΤ’ Οικουμενική Σύνοδος επιβάλλει επιτίμια όχι μικρά. Επίσης αμαρτία είναι η
ολιγοπιστία, η ανησυχία δια το μέλλον μας. Αυτό σημαίνει άρνησιν της Θείας Προνοίας. Να φροντίζωμεν, ναι χωρίς όμως να ανησυχώμεν.

Εκτός αυτών, χριστιανέ μου, είναι ενδεχόμενον να είναι και άλλα αμαρτήματα, εις τα οποία θα βρεθής ένοχος. Γι’ αυτό θα ερευνήσης προσεκτικά τον εαυτό σου, δια να ιδής πως φέρεσαι ως οικογενειάρχης,
ως επαγγελματίας, ως άνθρωπος κατέχων μιαν θέσιν εις την κοινωνίαν. Το αξίωμα σου το χρησιμοποιείς δια την εξυπηρέτησιν και των άλλων; Είσαι εξυπηρετικός; Έχεις πνεύμα αγάπης; Αυτός ο Αρχηγός
μας «ουκ ήλθε διακονηθήναι, αλλά διακονήσαι».

Θα εξετάσης όχι μόνον τι κακά έκαμες ή επεθύμησες ή εσκέφθης επί πολύ, αλλά και αν δεν έπραξες το καλόν. Και οι νεκροί δεν κάνουν κακόν, πλην όμως είναι νεκροί, διότι δεν εργάζονται το καλόν «Ειδότι
καλόν ποιείν και μη ποιούντι αμαρτία αυτώ εστί».

Τι λες αναγνώστα; Τελείωσε το καθήκον σου με το διάβασμα που έκαμες; Δεν ετελείωσε. Αυτή ήταν μόνον διάγνωσις, αλλά διάγνωσις χωρίς θεραπεία, δεν προλαμβάνει τον θάνατον. Γι’ αυτό αφού εξετάσης
τα βάθη της ψυχής σου, όχι με επιπολαιότητα αλλά με προσοχήν τρέξε να βρεις πνευματικό τώρα. Μη περιμένεις να έλθουν μεγάλες ημέρες να εξομολογηθείς, διότι δεν θα πας. Και να σου πω
γιατί δεν θα πας. Ο Σατανάς, που σε έχει δεμένον μέχρι σήμερον θα σου φέρει χίλια εμπόδια για να μην του φύγης. Θα σου παρουσιάση τα αμαρτήματά σου τόσο εξογκωμένα και μεγάλα και θα σου
σφυρίζη, ότι εσύ πλέον δε σώζεσαι. Μην τον ακούς. Όλα συγχωρούνται. Αρκεί να τα φανερώσεις στον πνευματικό. Και εδώ θα σε πολεμήση, Με την ντροπή. Πόσους δεν κρατεί με την ντροπή. Σκέψου
όμως, ότι αυτά που ντρέπεσαι να τα πης μυστικά στον πνευματικό, θα φανερωθούν εν ημέρα Κρίσεως ενώπιον των Αγίων, των Αγγέλων του Θεού.

Που θα σταθής τότε; Μπορεί πάλιν ο διάβολος να σου τα παρουσιάσει μικρά και ανάξια λόγου. Είναι παγίδα δια να αναβάλης την εξομολόγηση. Για όνομα Θεού. Μην αναβάλης Σου παίρνει το παρόν ο
Σατανάς, που είναι στο χέρι σου και σου υπόσχεται το μέλλον που δεν το εξουσιάζεις. Έχεις όμως συμβόλαιο, ότι θα ζήσεις έπειτα από μήνες; Πως τότε αναβάλεις; Πάτησε λοιπόν τον διάβολο και τρέξε να
βρης πνευματικό. Ώ τότε! Τι χαρά! Χαρά σε σένα. Χαρά παντοτεινή. Χαρά και στον ουράνιο κόσμο. «Χαρά γίνεται ενώπιον των αγγέλων του Θεού επί ενι αμαρτωλώ μετανοούντι».

Τίποτα δεν είναι χειρότερο από την αμαρτία και τίποτε δεν είναι ανώτερο από την μετάνοια.