Ο Θεός είναι μια βαθιά αίσθηση χαράς,
αγάπης και ειρήνης. Δεν μπορεί να ερμηνευτεί, γιατί δεν είναι μια χαρά
ενδοκοσμική, δεν είναι μια χαρά αντικειμένου. Η χαρά αυτή δεν ήλθε στην
ζωή σου, γιατί πέτυχες, πλούτησες, κατέκτησες, κατάφερες, πήρες και
αγόρασες ένα αντικείμενο που τόσο πολύ ήθελες. Άλλωστε κι αυτό σε λιγάκι
όσο κι αν το πόθησες, δεν θα σε εκπλήσει πια.
Η παρουσία του Θεού είναι μια βαθιά αίσθηση συγκίνησης και κατάνυξης, δίχως λόγια και προφανείς αιτίες. Απλά ήρθε. Απλά συνέβη. Απλά σε πλησίασε η αιωνιότητα σε συνθήκες θανάτου.
Εισήλθε στην καρδιά σου, στην όλη
ύπαρξη και ζωή σου, και σε πλημύρισε φως. Και ξέρεις το θαυμαστό είναι,
ότι αυτό το φως του Θεού, δεν εισήλθε μέσα από τις επιτυχίες σου ή τα
κατορθώματα σου, αλλά από τις ρωγμές σου.
Από εκεί εισέρχεται ο Θεός, από τα
πιο βαθιά τραύματα σου. Γι αυτό όταν η ζωή σε ραγίζει μην βιάζεσαι με
άχρηστα υλικά να μπαλώνεις τις ρωγμές, γιατί απ’ εκει θα εισέλθει το
φως.
