Τη στιγμή που η πίστη εδραιώνεται στην ψυχή, στρεφόμαστε εν μετανοία
προς τον Θεό και αναγνωρίζουμε ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς Αυτόν.
Καθώς ωριμάζουμε στην πίστη, συνειδητοποιούμε ότι η μετάνοια δεν σταματά
ποτέ, διότι μόνο στην καρδιά που μετανοεί συνεχώς αφθονεί η Χάρη του
Θεού.
Βλέπουμε ακόμη την αλήθεια ότι οι άγιοι είναι εκείνοι που ποτέ δεν έπαυσαν να μετανοούν και να επικαλούνται τον Θεό.
Ποτέ δεν θεώρησαν ότι ήταν άξιοι για οτιδήποτε άλλο παρά μόνο για την
οργή του Θεού, κι έτσι συνέχιζαν να ικετεύουν για το έλεος Του.
Αυτό το ταπεινό φρόνημα γέννησε στην καρδιά τους την αγάπη του Θεού και η
ενοίκηση του Θεού μέσα τους έφερε έργα αγάπης και ελέους.
Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος έλεγε ότι "η απόδειξη της αγάπης βρίσκεται
στα έργα. Όπου υπάρχει αγάπη, έχουμε μεγάλα έργα. Όταν σταματά να
ενεργεί, παύει να υπάρχει".
Αν δεν έχουμε καλά έργα, η αγάπη παύει να κατοικεί στην καρδιά μας, αδυνατίζει και η πίστη.
"Αλλά μπορεί κάποιος να πει, 'ο ένας έχει πίστη και ο άλλος έχει έργα'.
Απόδειξέ μου ότι έχεις πίστη χωρίς έργα και εγώ θα σου αποδείξω από τα
έργα μου την πίστη μου" (Ιακ. 2, 18).
Η θεία Λειτουργία μας θυμίζει ότι μόνο όσοι έχουν πίστη και αγάπη μπορούν να πλησιάσουν τα Άγια Μυστήρια.
Η συμμετοχή μας στο Σώμα και στο Αίμα του Κύριου δίνει στον καθένα μας
την ευκαιρία να Χριστόφορος στον κόσμο όπου ζούμε, και οι άλλοι θα
γνωρίζουν ότι ανήκουμε στον Χριστό από τη μεταξύ μας αγάπη (Ιω. 13, 35).
Γέροντας Τρύφωνος του Βάσον
