Θυμάμαι σε μία συζήτηση στο Άγιον Όρος που κάποιος μοναχός έλεγε:
"Κρίμα που δεν ζούμε την εποχή του Χριστού. Να βλέπαμε τον Χριστό, να είχαμε αυτήν τη δυνατότητα.."
Ο Γέροντάς μας είπε: "Ευτυχώς που δεν ζω την εποχή του Χριστού!".
Εγώ παραξενεύτηκα γιατί θα μου άρεσε η ιδέα, ας πούμε, να ζούσε κανείς την εποχή του Χριστού. Λέω, Γέροντα, δεν θα ήθελες να ζεις τον καιρό του Χριστού;
-Όχι, λέει, παιδί μου, δεν θα ήθελα!
-Λέω, γιατί; παράξενο πράγμα..
-Διότι, λέει, αν ζούσα σίγουρα θα ήμουν από αυτούς που Τον σταύρωναν. Έτσι πιστεύω για τον εαυτό μου.
Και βέβαια δεν χρειάζεται να ζήσεις τον καιρό του Χριστού για να Τον σταυρώσεις. Μπορείς άνετα να Τον σταυρώσεις, και τον Χριστό και τους αδελφούς σου, σε όποια εποχή κι αν ζεις και να επαναλάβεις τα ίδια. Αλλά ο Χριστός έδωσεν υπόδειγμα τον εαυτόν Του ώστε μέσα από την Αγία ζωή Του κι το Άγιον παράδειγμά Του να παίρνουμε κι εμείς θάρρος και κουράγιο να βαδίσουμε το δρόμο μας.
π. Αθανάσιος Μητρ. Λεμεσού
"Κρίμα που δεν ζούμε την εποχή του Χριστού. Να βλέπαμε τον Χριστό, να είχαμε αυτήν τη δυνατότητα.."
Ο Γέροντάς μας είπε: "Ευτυχώς που δεν ζω την εποχή του Χριστού!".
Εγώ παραξενεύτηκα γιατί θα μου άρεσε η ιδέα, ας πούμε, να ζούσε κανείς την εποχή του Χριστού. Λέω, Γέροντα, δεν θα ήθελες να ζεις τον καιρό του Χριστού;
-Όχι, λέει, παιδί μου, δεν θα ήθελα!
-Λέω, γιατί; παράξενο πράγμα..
-Διότι, λέει, αν ζούσα σίγουρα θα ήμουν από αυτούς που Τον σταύρωναν. Έτσι πιστεύω για τον εαυτό μου.
Και βέβαια δεν χρειάζεται να ζήσεις τον καιρό του Χριστού για να Τον σταυρώσεις. Μπορείς άνετα να Τον σταυρώσεις, και τον Χριστό και τους αδελφούς σου, σε όποια εποχή κι αν ζεις και να επαναλάβεις τα ίδια. Αλλά ο Χριστός έδωσεν υπόδειγμα τον εαυτόν Του ώστε μέσα από την Αγία ζωή Του κι το Άγιον παράδειγμά Του να παίρνουμε κι εμείς θάρρος και κουράγιο να βαδίσουμε το δρόμο μας.
π. Αθανάσιος Μητρ. Λεμεσού
