H ανάσταση
του Χριστού έγινε μια φορά στην ιστορία. Μα δεν είναι ένα απλό ιστορικό
γεγονός, σαν π.χ. τον θάνατο του Μεγάλου Ναπολέοντα.
O Χριστός απέθανε για μας! Και αναστήθηκε για μας! Για να μας αναστήσει και να μας χαρίσει την αιώνια ζωή.
«Έπαθε διά τας αμαρτίας ημών και ανέστη διά την δικαίωσιν ημών» (Ρωμ. 4,25).
Γι΄ αυτό κι εμείς την ανάσταση του Χριστού δεν την εορτάζουμε μόνο μια φορά τον χρόνο, όπως όλες τις άλλες εορτές. Την εορτάζουμε κάθε Κυριακή.
Γιατί; Γιατί το πιο απαραίτητο από όλα για μας είναι: να περάσει στην ζωή μας το μήνυμα της Αναστάσεως του Χριστού.
H κάθε Κυριακή πού περνάει, είναι για μας ένα σκαλοπάτι· πού πρέπει να το ανέβουμε, αν θέλουμε να φθάσουμε εκεί, πού μας περιμένει o Χριστός.
Καμιά ήμερα
δεν μας δίνει o Θεός άσκοπα και τυχαία. Πολύ περισσότερο την Κυριακή!
Και στον καθένα μας ό Θεός δίνει τόσες Κυριακές, όσες του χρειάζονται
για ν’ αναστηθεί και να φθάσει κοντά Του. Και γι΄ αυτό οι κανόνες της
Εκκλησίας επιβάλλουν αυστηρά επιτίμια σ’ εκείνους πού δεν πηγαίνουν την
Κυριακή στην Εκκλησία. Γιατί η κάθε Κυριακή, η κάθε εορτή της
ανάστασης του Χριστού, είναι σαν ένα σκαλάκι στην σκάλα, πού μας
ανεβάζει στην δική μας ανάσταση, πού θα μας φέρει κοντά στον Χριστό.
Για φαντασθείτε μια σκάλα με αραιά σκαλιά. Πόσο είναι δύσκολο να την ανέβουμε!
Για φαντασθείτε μια σκάλα, πού της λείπουν πέντε ή δέκα ή περισσότερα σκαλιά στην σειρά.
Είναι δυνατό
να την ανέβουμε; Είναι εύκολο να πηδήσουμε όλα τα σκαλάκια πού της
λείπουν; Αν το επιχειρήσουμε, θα το κατορθώσουμε;
Και αλλοίμονο μας, αν δεν το κατορθώσουμε!
Μα τρισαλλοίμονό μας, αν δεν το επιχειρήσουμε καν!...
Γιατί, πώς
τότε θα φθάσουμε στην ανάσταση; Πρέπει λοιπόν να κάνουμε τα αδύνατα
δυνατά, να πηγαίνουμε στην Εκκλησία κάθε Κυριακή· να διορθώσουμε τα
λάθη και τις παραλείψεις μας.
του Μητροπ. Νικοπόλεως Μελετίου (+)