π.Σπυρίδων Σκουτής
Ξέρετε αυτό το παιχνίδι; Κάποιοι το παίζαμε όταν ήμασταν παιδιά και κάποιοι το έχουν πάρει στα παιδιά ή τα εγγόνια τους.
Σε αυτό το παιχνίδι προσπαθείς να βάλεις τα σχήματα στη σωστή θέση και με τον κατάλληλο τρόπο, ώστε να χωρέσουν και να μπουν στο ξύλινο κουτί. Aυτό το παιχνίδι, αν το δει κανείς με άλλη ματιά, κρύβει ένα τεράστιο νόημα στο βάθος.
Φανταστείτε λοιπόν ότι εσείς είστε ο κύλινδρος, αλλά οι γονείς σας σας μεγαλώνουν σαν τρίγωνο και σας πιέζουν να μπείτε στη θέση του τριγώνου. Τι νομίζετε ότι θα συμβεί;
Θα σπάσει και το ξύλινο κουτί και το σχήμα που πιέζεται να μπει μέσα.
Το θέμα είναι να καταλάβεις ότι είσαι κύλινδρος και ότι μπορείς να μπεις μόνο στη θέση του κυλίνδρου και όχι αλλού.
Αυτή η συνειδητοποίηση και η αυτογνωσία, μακριά από φαντασιώσεις και κλισέ “τι θα πει ο κόσμος”, είναι δύσκολο να γλιτώσεις, αλλά πίστεψέ με μπορείς.
Μην πιέσεις τον εαυτό σου για κανέναν και για τίποτα. Να αγωνίζεσαι να ολοκληρώσεις αυτό που είσαι. Όχι αυτό που θέλουν οι άλλοι, ή οι ψεύτικες φαντασιώσεις και τα απατηλά όνειρα που έχεις μέσα στο μυαλό σου.
Ο αετός προσπαθεί να γίνει καλός αετός, όχι καλό δελφίνι, διότι απλά δεν μπορεί και θα αποτύχει.
Το “είναι” σου δόθηκε για να το θεραπεύσεις και να το αγιάσεις. Όχι να το καταστρέψεις. Δεν γνωρίζεις ποιός πραγματικά είσαι, αλλά θα μάθεις, μέσα από τον δρόμο της αυτογνωσίας, της προσευχής, πάντα μέσα από τη σχέση με το πρόσωπο του Χριστού. Εκεί θα σου αποκαλυφθούν όλα.
Πώς θα το “δω”; Πώς θα τα καταλάβω όλα αυτά ;
Μόνο μέσα από το μικροσκόπιο της ταπεινώσεως με τη βοήθεια του Θεού, μέσα από τον διάλογο της προσευχής.
Άλλος δρόμος δεν υπάρχει . . .
Όλοι οι άλλοι δρόμοι σε μεθάνε με ψευτιές και σε οδηγούν στον γκρεμό.
Δεν έχει νόημα λοιπόν αν είσαι κύλινδρος να θέλεις να γίνεις τρίγωνο. Άδικος κόπος. . .
Να προσέχεις. . .
