Τη μνήμης της Αγίας Ξενίας τιμά σήμερα, 3 Μαΐου, η Εκκλησία μας. Η
Αγία Ξενία γεννήθηκε στην Καλαμάτα της Πελοποννήσου το 291 μ.Χ. Οι
γονείς της ονομάζονταν Νικόλαος και Δέσποινα, ήταν ευσεβείς χριστιανοί
και κατάγονταν από τα ανατολικά μέρη της Ιταλίας.
Εξ αιτίας όμως των συνεχών και σκληρών διωγμών κατά των Χριστιανών
στα χρόνια εκείνα, κατέφυγαν στην Καλαμάτα και εγκαταστάθηκαν σε κάποιο
αγρόκτημα, έξω από την πόλη, διότι ο πατέρας της ήταν γεωργός.
Από μικρή η Ξενία στόλιζε την ψυχή της με νηστείες, εγκράτεια, σιωπή, τακτική προσευχή, σεμνότητα ομιλίας, δάκρυα και αγρυπνίες.
Επίσης βοηθούσε με όλη της τη δύναμη τους φτωχούς, τις χήρες και τα
ορφανά. Ο έπαρχος της Καλαμάτας Δομετιανός, όταν κάποτε τη συνάντησε
τυχαία, θαμπώθηκε από την ομορφιά της και θέλησε να την κάνει γυναίκα
του. Αλλά η Ξενία αρνήθηκε σθεναρά ν’ αλλάξει την πίστη της και να γίνει
γυναίκα ειδωλολάτρη άρχοντα.
Τότε ο Δομετιανός τη βασάνισε με τον πιο φρικτό τρόπο, και όταν είδε
ότι δεν μπορούσε να αλλάξει το φρόνημα της, τελικά την αποκεφάλισε στις 3
Μαΐου του έτους 318 μ.Χ. Μετά τον θάνατο της η Αγία – με τη χάρη του
Θεού – επετέλεσε πολλά θαύματα. (Η Αγία αυτή δεν αναφέρεται στους
Συναξαριστές).
Απολυτίκιο:
Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Βαφαίς των αιμάτων σου, φαιδράν στολήν σε αυτή, Ξενία, επέχρωσας, παρισταμένη Χριστώ ως νύμφη πανάσπιλος. Είληφας δε την χάριν, μαγγανείας του λύειν, δαίμονας εκδιώκειν, και τας νόσους ιάσθαι. Ικέτευε εκτενώς, υπέρ των ψυχών ημών.
Ήχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Βαφαίς των αιμάτων σου, φαιδράν στολήν σε αυτή, Ξενία, επέχρωσας, παρισταμένη Χριστώ ως νύμφη πανάσπιλος. Είληφας δε την χάριν, μαγγανείας του λύειν, δαίμονας εκδιώκειν, και τας νόσους ιάσθαι. Ικέτευε εκτενώς, υπέρ των ψυχών ημών.
