Τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μάνης κ. Χρυσοστόμου Γ΄
Ἑορτάζουμε σήμερα τὴν ἵδρυση
τῆς Ἐκκλησίας μας, αὐτῆς τῆς νοητῆς κιβωτοῦ με τήν ὁποία ὁ Θεὸς
ἀπεργάζεται τὴν σωτηρία, μᾶς προετοιμάζει πρὸς ὑπάντησή Του καὶ μᾶς
παρέχει τὴν πρόγευση τῆς αἰωνίου χαρᾶς ἐν τῇ Βασιλείᾳ Του.
Μέ τήν ἐπιφοίτηση τοῦ Ἁγίου
Πνεύματος δέκα ἡμέρες μετὰ τὴν Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου πραγματοποιεῖται ἡ
ὑπόσχεση ποὺ Ἐκεῖνος ἔδωσε στοὺς Μαθητές Του: «Ὅταν θὰ ἔλθῃ ὁ
Παράκλητος, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, θὰ σᾶς ὁδηγήσει στὴ σωτηριώδη
ἀλήθεια» (Ἰω. 16, 13). Καὶ ἡ ἀπόδειξη τῆς ὑποσχέσεως ὑπῆρξε γεγονὸς ποὺ
συγκλόνισε ὁλόκληρη τὴν πόλη τῶν Ἱεροσολύμων καὶ ποὺ συγκλονίζει ἔκτοτε
τὴν Ἐκκλησία στὴ διαχρονική της πορεία: οἱ Ἀπόστολοι «γέμισαν ἀπὸ τὸ
Ἅγιο Πνεῦμα καὶ ἄρχισαν νὰ ὁμιλοῦν ξένες γλῶσσες, σύμφωνα μὲ τὴν
ἔμπνευση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ νὰ κηρύσσουν μὲ λόγους θεόπνευστους»
(Πρ. 2, 4).
Ἡ “γλωσσολαλία„ τῶν Ἀποστόλων
ἀπετέλεσε τὸ ὁρατὸ σημάδι τῆς ἑνότητας τῶν ἀνθρώπων· μιᾶς ἑνότητας ἡ
ὁποία εἶχε διαρραγεῖ ὅταν οἱ ἄνθρωποι θέλησαν νὰ ἐξισωθοῦν μὲ τὸ Θεό,
πράξη ποὺ εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα τὴ διαίρεση τῶν γλωσσῶν τους καὶ τὸν
κατακερματισμὸ τῆς ὑπάρξεώς τους, ἐφόσον χάθηκε ἡ δυνατότητα
ἐπικοινωνίας τους. Τώρα, ὅμως, μὲ τὴν ἐπιφοίτηση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος,
ἀποκαταστάθηκε ἡ χαμένη ἑνότητα τῶν ἀνθρώπων, ὅπως γλαφυρότατα τονίζει
τὸ Κοντάκιο τῆς σημερινῆς ἑορτῆς: «Ὅταν κάποτε ὁ Θεὸς δημιούργησε τὴ
σύγχυση τῶν γλωσσῶν τῶν ἀνθρώπων (ἐξαιτίας τῆς ἁμαρτίας τους), αὐτὸ εἶχε
ὡς συνέπεια τὸν κατακερματισμὸ τῶν ἐθνῶν. Ὅταν ὅμως ὁ Θεὸς ἔστειλε τὸ
Ἅγιο Πνεῦμα μὲ τὴ μορφὴ πυρίνων γλωσσῶν, τότε προσκάλεσε καὶ πάλι ὅλους
τοὺς ἀνθρώπους σὲ ἑνότητα. Γι’ αὐτὸ σήμερα ὅλοι μαζὶ δοξάζουμε τὸ
Πανάγιο Πνεῦμα».
Ἀλλὰ γιατί, ἀλήθεια, ὁ Κύριός
μᾶς ἀπέστειλε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα μὲ τὴ μορφὴ τοῦ πυρός; Προφανῶς γιὰ νὰ μᾶς
διδάξει ὅτι ἡ ἀλήθεια τῆς πίστεώς μας εἶναι ἀντίστοιχη μὲ τό πῦρ, ὅτι
δηλαδὴ γιὰ νὰ εἴμαστε συνεπεῖς Χριστιανοὶ πρέπει νὰ ἔχουμε πίστη ὡς μία
ἀναμμένη φλόγα. Ὅταν βαπτιστήκαμε, ἐλάβαμε τὸν φωτισμὸ τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν
δυναμικὴ νὰ ἐνεργοποιήσουμε αὐτὸν τὸν φωτισμό (γι’ αὐτὸ καὶ μετὰ τὸ
Βάπτισμά μας ἐπονομαζόμασταν «Νεο-φώτιστοι», δηλαδὴ ἄνθρωποι ποὺ ἔχουν
τὸ φῶς τοῦ Θεοῦ).
Ἡ ἐνεργοποίηση, ὅμως, τοῦ
φωτὸς τοῦ Βαπτίσματός μας ἐναπόκειται στὸν δικό μας καθημερινὸ ἀγώνα
μέσα στὴ ζωὴ: στὸν ἀγώνα μας κατὰ τῶν παθῶν μας, στὸν ἀγώνα μας νὰ
συνειδητοποιήσουμε τὴν ἁμαρτωλότητά μας καὶ νὰ μετανοήσουμε, στὸν ἀγώνα
μας νὰ ζήσουμε ὡς πραγματικοὶ Χριστιανοὶ ἔναντι τῶν συνανθρώπων μας,
δηλαδὴ μὲ πραγματικὴ ἀγάπη καὶ μὲ εὐαισθησία ἀπέναντι στὰ
κοινωνικὰ προβλήματα τῆς ἐποχῆς μας. Γι΄ αὐτὸ ὅταν βαπτιστήκαμε μᾶς
εὐχήθηκαν νὰ εἴμαστε «καλοφώτιστοι», δηλαδὴ νὰ ἐνεργοποιήσουμε τὸ φῶς
τοῦ Βαπτίσματος πρὸς τὴν ὀρθὴ κατεύθυνση.
Ἀδελφοί,
Ἡ σημερινὴ ἑορτὴ τῆς
Πεντηκοστῆς ὑπενθυμίζει τὸ κοσμοσωτήριο γεγονὸς τῆς γεννήσεως τῆς
Ἐκκλησίας, δηλαδὴ τὴν ὁλοκλήρωση τοῦ σχεδίου τοῦ Θεοῦ νὰ προσκαλέσει
τὸν ἄνθρωπο σὲ μετάνοια καὶ νὰ τὸν ὁδηγήσει στὴν αἰωνιότητα.
Ὑπενθυμίζει, ὅμως, ταυτόχρονα τὴν « προσωπική μας Πεντηκοστή», δηλαδὴ
τὴν ἔννοια καὶ τὴ σημασία ποὺ θὰ πρέπει νὰ ἔχει τὸ Βάπτισμά μας στὴν
προσωπική μας ζωή. Ἡ σημερινὴ ἑορτὴ ἔρχεται νὰ μᾶς ὑπενθυμίσει ὅτι ὁ
Θεὸς προσκαλεῖ τὸν κάθε ἄνθρωπο σὲ ἑνότητα, διότι μόνο μέσα ἀπὸ παρόμοια
ἑνότητα μπορεῖ ὁ καθένας μας νὰ καταστεῖ πραγματικὸ μέλος τῆς
Ἐκκλησίας, νὰ ἐνεργοποιήσει δηλαδὴ τὸ φῶς τοῦ Βαπτίσματός του.
Πρὸς τὴν κατεύθυνση αὐτὴ, ἀπευθύνω τὶς θερμότερες πατρικές μου εὐχὲς καὶ συνοδεύω μὲ τὴν πατρική μου εὐλογία τὸν ἀγώνα σας.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ο ΜΑΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ Γ΄
