Να ξέρεις παιδί μου, ότι ο πονηρός όταν δεν μπορεί να μας νικήσει εσωτερικά, τότε μας κάνει αυτές τις εξωτερικές επιθέσεις με διάφορα συμβάντα, που επιτρέπει ο Θεός, για να μας φοβίσει.
Δεν υπάρχει απελπισία μέσα στην Εκκλησία, ότι και να έχεις κάνει, ότι και να έχεις υποστεί. Δεν υπάρχει απελπισία.
Στεναχώρια μπορεί να έχεις αλλά απελπισία όχι. Ο Θεός μέσα από την εξομολόγηση σε βοηθά και ξεπερνάς αυτά τα οποία μπορεί να σε οδηγήσουν στα έσχατα όρια της απελπισίας.
Έχει ο Θεός. Εκεί που απελπίζεσαι, σου στέλνει κάτι που δεν το περιμένεις… αρκεί να τον πιστεύεις και να τον αγαπάς. Βλέπετε, λοιπόν, ότι ο Θεός μας δέχεται όπως είμαστε ότι και αν έχουμε κάνει. Όλοι μας πολλές φορές στην ζωή μας φτάνουμε σε ένα σημείο που μας ” καταστρέφουν” οι περιστάσεις η κάτι που κάνουμε μας κυριεύει το πνεύμα της επιθυμίας πολλές φορές και φτάνουμε σε σημείο να μην βλέπουμε το αν είναι κάτι σωστό ή λάθος. Πολλές φορές ακόμα φτάνουμε σε κατάσταση στενωχορίας είτε που μας κάνουν οι άλλοι, είτε βλέπουμε καθημερινά δίπλα μας τα διάφορα… Αδικία και όλα όσα γίνονται.
Το βασικό θέμα είναι να καταλάβουμε ότι ο Θεός είναι πάντα κοντά μας ακόμα και στις έσχατες ώρες που η ψυχή φτάνει σε σημείο της απελπισίας και δυστυχώς δεν γυρίζουμε να δούμε το Θεό να πιαστούμε, και να ξανασηκωθούμε. Έτυχα αυτές της μέρες με μια φίλη κοντά σε μια εκκλησία και της είπα: ” έλα παιδί μου πάμε στην εκκλησία” και αμέσως μου απάντησε:” όχι δεν μπαίνω μέσα διότι θα πέσει κάνα καντήλι στο κεφάλι” και δυστυχώς πολλοί σκέπτονται έτσι όμως ο Θεός σαν σπλαχνικός πατέρας που είναι, μας δείχνει αυτό το βασικό κίνητρο που δεν είναι τίποτα άλλο παρά την αγάπη γύρω από αυτή στηρίζεται όλοι η πίστη μας και μας δέχεται πίσω όπως είμαστε ότι και αν έχουμε κάνει αρκεί να υπάρχει πραγματική μετάνοια.
