Γέροντος Σωφρονίου τοῦ Ἔσσεξ
Δυό μοναχοί συνομιλοῦσαν γιά τή σωτηρία. Ὁ ἕνας ἔλεγε:
–
Ἡ ψυχή μου δέν μπορεῖ νά συμβιβαστεῖ μέ τή σκέψη ὅτι κάποιος θά χαθεῖ
αἰώνια. Νομίζω πώς ὁ Κύριος θά βρεῖ τρόπο νά τούς σώσει ὅλους.
Ὁ ἄλλος ἀπάντησε:
– Οἱ ἅγιοι Πατέρες λένε ὅτι ὁ Θεός μποροῦσε νά δημιουργήσει τόν ἄνθρωπο χωρίς τή συνέργειά του, ἀλλά νά τόν σώσει χωρίς τή συμφωνία καί τή συνέργεια τοῦ ἰδίου τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἀδύνατο.
Ἡ σωτηρία καί ἡ ἀπώλεια βρίσκονται στήν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου.
Ὁ πρῶτος:
– Νομίζω ὅτι ὁ Θεός μέ τό πλῆθος τῆς ἀγάπης Του θά ὑπερβεῖ τήν ἀντίσταση τοῦ κτίσματος, χωρίς νά καταλύσει τήν ἐλευθερία του.
Ὁ δεύτερος:
– Μοῦ φαίνεται πώς δέν πρέπει νά ξεχνᾶμε ὅτι ἡ ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου εἶναι δυνητικά τόσο μεγάλη, πού καί στό ἐπίπεδο τοῦ αἰώνιου Εἶναι μπορεῖ νά προσδιοριστεῖ ἀρνητικά ἀπέναντι στό Θεό.
Ὅσοι δέν τό γνωρίζουν αὐτό ἤ τό λησμονοῦν ἤ τρέφονται μέ «ὠριγενικό γάλα».
– Ἀλλά, πραγματικά, αὐτό εἶναι μωρία!
– Ναί, μωρία.
-Τί λοιπόν νά κάνουμε;
– Ὁ Θεός θέλει νά σωθοῦν ὅλοι, καί ἐμεῖς πρέπει νά σκεφτόμαστε τή σωτηρία ὅλων καί νά προσευχόμαστε γιά ὅλους. Ἀλλά οὔτε ἡ ἀποκάλυψη οὔτε ἡ πείρα μας μᾶς δίνουν βάση νά ἰσχυριστοῦμε ὅτι ὅλοι θά σωθοῦν.
