[...]Έχει
τεράστια σημασία να μην κάνουμε την αμαρτία πολλές φορές. Άλλο να την
κάνεις μία φορά και άλλο να την κάνεις πενήντα φορές. Όπως, άλλο είναι
να σπάσεις το χέρι σου μία φορά και να στο φτιάξουν και άλλο να το
σπάσεις πενήντα φορές και να στο φτιάξουν. Στο τέλος θα είναι κιμάς το
χέρι σου.
Το λέω αυτό, γιατί μερικοί δυστυχώς - συγγνώμη για την έκφραση - ανοήτως φερόμενοι, λένε:
«Αφού θα πάω να εξομολογηθώ, ας κάνω μερικές αμαρτίες ακόμα και μετά θα τα σβήσει όλα ο πνευματικός».
Θα τα σβήσει, αλλά την κακή συνήθεια, πως θα την παλέψεις; Γιατί, κάθε φορά που κάνεις την αμαρτία, ενισχύεις την κακή συνήθεια και θέλεις πολλαπλάσια προσπάθεια, για να απεκδυθείς το πάθος.
Κάθε αμαρτία έχει τεράστιο βάρος, δεν είναι κάτι απλό και δεν πρέπει να το παίρνουμε αψήφιστα. Είναι μια καταστροφή[...]
π. Σάββας Αγιορείτης
