π. Λίβυος
Αδελφέ
που βλέπεις τον Θεό να τιμωρεί και να καίει τους ανθρώπους, «πάντα για
το καλό και την παιδαγωγία τους». Αναρωτήθηκες ποτέ ότι ίσως να μην
είναι αυτός ο Θεός του Χριστού που λες ότι πιστεύεις; Σκέφτηκες άραγε
ποτέ να έχεις κάνει τελείως λάθος, και ο Θεός να είναι κάτι τελείως
διαφορετικό από αυτό που οι ψυχικές σου ανάγκες σου υπαγορεύουν και
επιβάλουν;
Το ότι δεν εκφράζεις την χριστιανική εκκλησία και τον λόγο του Χριστού,
νομίζω ότι δεν πρέπει καν να στο πούμε γιατί το γνωρίζεις κι από μόνος
σου. Άλλωστε ειλικρινά δε πιστεύω ότι ποτέ σε απασχόλησε ο Χριστός. Ούτε
αισθάνομαι, ότι πάλεψες ποτέ με τον Θεό.
Για
σένα όλα αυτά ήταν μία ιδεολογία, μέσα από την οποία δόξα τω Θεώ καλά
έζησες, αφού σκέπασες όλα εκείνα που σε τρόμαζαν. Γι αυτό και βλέπεις
παντού αντιπάλους. Είναι χαρακτηριστικό της ιδεολογίας να μυρίζει αίμα.
Ξέρεις ο Χριστός δεν έχει αντιπάλους. Έτσι το αναφέρω πληροφοριακά. Όπως
επίσης να θυμίσω ότι όψ
Δεν
ήρθα για να κρίνω τον κόσμο, αλλά να το σώσω. Αλλα εδώ είναι και η
ουσία νομίζω του όλου θέματος, ότι για να σώσει κανείς το κόσμο πρέπει
να τον αγαπήσεις, και δυστυχώς πολλοί από εσάς δεν αγαπήσατε ποτέ. Αυτό
είναι και το πρόβλημα σας. Ότι αρνηθήκατε την αγάπη στο όνομα μιας
«θρησκευτικής» ιδεολογίας. ´Ελα όμως που ο Θεός είναι σχέση, βίωμα και
εμπειρία. Ο Θεός είναι η Αγάπη, κι αυτό μεταξύ μας, ποτέ δεν το
αντέξατε. Και τι δεν κάνατε για να βγάλετε το ακάνθινο στεφάνι Του, δεν
το αντέχατε να σας θυμίζει το πόσο αγάπησε τον κόσμο.
