Τη μνήμη του Αγίου Παρθενίου του Επισκόπου Ροδοβυσδίου τιμά σήμερα,
21 Ιουλίου, η Εκκλησία μας. Ο νεοφανής αυτός Άγιος της Εκκλησίας
καταγόταν από το χωριό Βατσουνιά της Θεσσαλίας. Από μικρός είχε την
Ιερατική κλίση και επάξια δια της θείας χάριτος, έγινε επίσκοπος
Ραδοβυσδίου (νομός Άρτας).
Υπήρξε άριστος ποιμενάρχης και δια της θερμής του αγάπης και δια του
αγίου παραδείγματος του, στήριζε το ποίμνιό του σε κάθε του ανάγκη.
Τακτικά μάλιστα έβγαινε στους αγρούς και ευλογούσε τα ζώα των κτηνοτρόφων. Έτσι οσιακά και δίκαια αφού έζησε, παρέδωσε τη μακαριά ψυχή του στον Θεό την 21 Ιουλίου 1777 μ.Χ.
Τακτικά μάλιστα έβγαινε στους αγρούς και ευλογούσε τα ζώα των κτηνοτρόφων. Έτσι οσιακά και δίκαια αφού έζησε, παρέδωσε τη μακαριά ψυχή του στον Θεό την 21 Ιουλίου 1777 μ.Χ.
Κατά την ήμερα της ανακομιδής των αγίων λειψάνων του, αυτά ευωδίαζαν
ουράνιο άρωμα. Μέρος από τα οστά των χεριών του, βρίσκεται στην Ιερά
Μονή Δουσίκου – Τρικάλων. Λέγεται ότι ο Άγιος Παρθένιος υπήρξε ιδιαίτερα
θαυματουργός στη θεραπεία ασθενειών των ζώων.
Απολυτίκιο:
Ήχος δ`. Ταχύ προκατάλαβε.
Αμέμπτως εβίωσας, εν ταπεινώσει πολλή, Παρθένιε Όσιε, και θεικών δωρεών, αξίως μετέσχηκας. Όθεν σου την αγίαν, προσπτυσσόμενοι Κάραν, λαμβάνομεν θεραπείας, και ψυχών σωτηρίαν` διο σε Ιεράρχα, ύμνοις γεραίρομεν.
Ήχος δ`. Ταχύ προκατάλαβε.
Αμέμπτως εβίωσας, εν ταπεινώσει πολλή, Παρθένιε Όσιε, και θεικών δωρεών, αξίως μετέσχηκας. Όθεν σου την αγίαν, προσπτυσσόμενοι Κάραν, λαμβάνομεν θεραπείας, και ψυχών σωτηρίαν` διο σε Ιεράρχα, ύμνοις γεραίρομεν.
