~ Στον δρόμο της υπακοής και της θεραπείας βαδίζουμε με ερωτηματικά και όχι με τελείες.
Τελείες βάζουμε στα δογματικά
θέματα , εκεί δεν χωράει συζήτηση. Στην εν Χριστώ όμως μεταμόρφωση μέσα
από τον δρόμο της υπακοής αν βάλουμε τελεία τα χάσαμε όλα.
Προβληματισμοί και ερωτηματικά σπάνια βλέπουμε στην Εκκλησία. Ο
περισσότερος κόσμος έρχεται με τελείες: «Θέλω αυτό , εκείνο». Στα Ιερά
Μυστήρια όχι μόνο δεν υπάρχουν ερωτηματικά αλλά οι τελείες είναι και για
άσχετο λόγο. Δεν υπάρχει στην κουβέντα ούτε μια λέξη για πνευματική
ζωή. «Θέλω έτσι να στολίσω τον Ναό πατερ», «Θα βάλουμε 3 νονούς και το
παιδί με τρία ονόματα».
Τα ερωτηματικά σπανίζουν : «Πείτε μας πάτερ για την βάπτιση, τι
πρέπει να κάνουμε πνευματικά για το παιδί μας; », «Πως θα μπορέσουμε τον
γάμο μας να τον πάμε στην Βασιλεία των ουρανών;», «Μήπως δεν κάνω για
ανάδοχος;». Τέτοια ερωτήματα σπάνια ακούμε ή καθόλου.
Βλέπουμε την Εκκλησία σαν κάτι ακίνητο που εμείς θέλουμε να αρπάξουμε
αυτό που μας αρέσει και μας βολεύει για να ικανοποιήσουμε τον δικό μας
ναρκισσισμό. Σαν το super market «Θέλω εκείνο το γάλα , εκείνο το ζαμπόν
και είναι δικός μου λογαριασμός γιατί τα θέλω για τι θα τα κάνω». Στην
πνευματική ζωή αν πάμε με τέτοια μυαλά όχι μόνο δεν θα θεραπευτούμε αλλά
θα κολαστούμε και δυστυχώς θα το έχουμε επιλέξει εμείς με απόλυτη
συνείδηση.
Ας φύγουμε λίγο από το υλιστικό κομμάτι….
Ας βιώσουμε, ας νιώσουμε ας κολυμπήσουμε βιωματικά στον ωκεανό της χάριτος.
Ας δούμε πίσω από τα παρασκήνια, πίσω από τις γιρλάντες, τις
κορδέλες, τα ρύζια και τα μαρτυρικά . Ας ψάξουμε τον Χριστό, ας τον
φωνάξουμε, να τον ζητήσουμε με πόθο και δίψα να έρθει στην ζωή μας γιατί
οι πληγές είναι πολλές.
Στην εκκλησία υπάρχει ένα μπαούλο με θησαυρούς και διαμάντια αυτά
είναι τα μυστήρια της Εκκλησίας μας, η χάρις του Θεού , το βίωμα της
θεραπείας. Αν δεν δούμε αυτό και βλέπουμε ντουβάρια και γλέντια όσο και
να παλεύουμε πρόσωπο Θεού δεν θα δούμε ποτέ και η Εκκλησία δεν θα μπορεί
να εκπληρώνει αυτό για το οποίο είναι και υπάρχει : Ο ίδιος ο Χριστός
μέσα στον κόσμο και μέσα στην ιστορία.
Ας βάλουμε στην άκρη τις τελείες, ας αρχίζουμε καλοπροαίρετα με τα
ερωτηματικά όπως όταν πηγαίνουμε στο γιατρό και ψάχνουμε ακόμα και την
λεπτομέρεια για να θεραπευτούμε.
Στην Εκκλησία ο καθένας βλέπει ότι έχει η καρδιά μέσα στο
βυθό της επιθυμίας. Άλλος βλέπει ντουβάρια, άλλος βλέπει παπάδες με
μαύρα ράσα που δεν υπάρχει λόγος να τους πληρώνουμε, άλλος βλέπει χρυσά
άμφια και πλούτο. Υπάρχουν και κάποιες ψυχές που δεν μένουν σε αυτά και
βλέπουν ακόμα παραπέρα βλέπουν και βιώνουν τον ίδιο το Χριστό γιατί αυτό
ποθούν, αυτόν νιώθουν και αυτόν θέλουν και σε αυτή και στην άλλη ζωή .
Καλό αγώνα με καθαρούς και καλοπροαίρετους προβληματισμούς.
π. Σπυρίδων Σκουτής
