Πρωτότυπο Κείμενο
Ἀδελφοί, ὁ Θεὸς ἡμᾶς τοὺς ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν, ὡς ἐπιθανατίους, ὅτι θέατρον ἐγενήθημεν τῷ κόσμῳ, καὶ ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις. Ἡμεῖς μωροὶ διὰ Χριστόν, ὑμεῖς δὲ φρόνιμοι ἐν Χριστῷ· ἡμεῖς ἀσθενεῖς, ὑμεῖς δὲ ἰσχυροί· ὑμεῖς ἔνδοξοι, ἡμεῖς δὲ ἄτιμοι. Ἄχρι τῆς ἄρτι ὥρας καὶ πεινῶμεν καὶ διψῶμεν καὶ γυμνητεύομεν καὶ κολαφιζόμεθα καὶ ἀστατοῦμεν καὶ κοπιῶμεν ἐργαζόμενοι ταῖς ἰδίαις χερσί· λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα,βλασφημούμενοι παρακαλοῦμεν· ὡς περικαθάρματα τοῦ κόσμου ἐγενήθημεν, πάντων περίψημα ἕως ἄρτι. Οὐκ ἐντρέπων ὑμᾶς γράφω ταῦτα, ἀλλ᾿ ὡς τέκνα μου ἀγαπητὰ νουθετῶ. Ἐὰν γὰρ μυρίους παιδαγωγοὺς ἔχητε ἐν Χριστῷ, ἀλλ᾿ οὐ πολλοὺς πατέρας· ἐν γὰρ Χριστῷ ᾿Ιησοῦ διὰ τοῦ εὐαγγελίου ἐγὼ ὑμᾶς ἐγέννησα. Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς, μιμηταί μου γίνεσθε.
Νεοελληνική Απόδοση
Ο Θεός σ’ εμάς τους αποστόλους έδωσε την ελεεινότερη θέση, σαν να είμαστε καταδικασμένοι να πεθάνουμε στο στάδιο. Γιατί γίναμε θέαμα για τον κόσμο, για αγγέλους και γι’ ανθρώπους. Εμείς παρουσιαζόμαστε μωροί για χάρη του Χριστού, ενώ εσείς είστε σοφοί χάρη στο Χριστό∙ εμείς είμαστε αδύναμοι, ενώ εσείς είστε δυνατοί∙ εμείς είμαστε περιφρονημένοι, ενώ εσείς είστε τιμημένοι! Ως αυτή την ώρα πεινάμε, διψάμε, γυρνάμε με κουρέλια, ξυλοδαρμένοι, από τόπο σε τόπο χωρίς σπίτι, και μοχθούμε να ζήσουμε δουλεύοντας με τα ίδια μας τα χέρια. Στους εμπαιγμούς απαντάμε με καλά λόγια, στους διωγμούς με υπομονή, στις συκοφαντίες με λόγια φιλικά. Καταντήσαμε σαν τα σκουπίδια όλου του κόσμου, ως αυτή την ώρα θεωρούμαστε τα αποβράσματα της κοινωνίας. Δε σας τα γράφω αυτά για να σας κάνω να ντραπείτε, αλλά για να σας συμβουλέψω όπως ο πατέρας τα αγαπημένα του παιδιά. Γιατί κι αν ακόμα έχετε χιλιάδες δασκάλους στη ζωή σας με το Χριστό, δεν έχετε πολλούς πατέρες αλλά μόνον ένα. Στη σωτήρια οικονομία του Ιησού Χριστού, εγώ σαν πατέρας σας γέννησα με το κήρυγμα του ευαγγελίου. Σας ζητώ λοιπόν να μου μοιάσετε.
Σχολιασμός
Στην συγκεκριμένη επιστολή ο Απόστολος Παύλος αναφέρεται στις κακουχίες τα εμπόδια αλλά και τα προβλήματα που είχαν να αντιμετωπίσουν οι Απόστολοι στο όλο ιεραποστολικό τους έργο. Προβλήματα θα μπορούσε να πεί κανείς διαχρονικά σε άμεση συνάρτηση με το τι έχει να αντιμετωπίσει ο σημερινός ποιμήν είτε είναι αρχιερέας,ιερέας η και απλώς εργάτης του Θεού. Παρ’όλο τον όλο σκόπελο που συναντάει μπροστά του ο κάθε εργάτης του Ευαγγελίου αρκετά σημαντικό αλλά κρίνεται και ως επιβεβλημένο ιδίως οι ποιμένες της Εκκλησίας να είναι τύπος και υπόδειγμα.
Τύπος και υπόδειγμα μέσα στην κοινωνία πρέπει να είναι και όλοι οι αληθινοί Χριστιανοί και πολύ περισσότερο αυτοί που εργάζονται για την χριστιανική διαφώτιση και χριστιανική παιδεία πολλών ανθρώπων. Τέτοιοι άνθρωποι είναι οι γονείς, οι εκπαιδευτικοί, οι ιερείς από την ποιό υψηλή βαθμίδα της ιεροσύνης δηλαδή του επισκόπου μέχρι και τον υποψήφιο ιερέα. Γι’ αυτό το λόγο όσα λέει ο απόστολος Παύλος προς τους Κορινθίους αποτελεί από τη μιά αναφορά για τις αντιξοότητες στην διεξαγωγή του ιεραποστολικού έργου αλλά και από την άλλη μια προτροπή να μείνουν πιστοί μέχρι το τέλος στον σκοπό τους αποτελούμενοι ταυτόχρονα και τύποι και υποδείγματα.
