Ο Άγιος Ιερώνυμος
βρίσκεται στη Βηθλεέμ. Τέσσερις αιώνες περίπου μετά τη γέννηση του
Χριστού, μια νύχτα των Χριστουγέννων, ο Άγιος Ιερώνυμος έρχεται
προσκυνητής στη Βηθλεέμ. Λαχταράει να προσκυνήσει το μέρος όπου
γεννήθηκε ο Χριστός. Έρχεται στο σπήλαιο της γεννήσεως ταπεινά και
προσεύχεται.
Ο ίδιος μιλάει αργότερα για τη θεϊκή εμπειρία που είχε. Άκουσε σε
όραμα τη γλυκιά φωνή του Θείου Βρέφους να απευθύνεται σ’ αυτόν και
αναρρίγησε…
– Ιερώνυμε τι θα μου προσφέρεις σήμερα, την ημέρα της γεννήσεώς μου;
– Ω θείο Βρέφος, το γνωρίζεις, για Σένα τα έχω εγκαταλείψει όλα… και
την αυλή των Αρχιερέων, και τα μεγαλεία της Ρώμης, και τα πλούτη… Και
αυτή την ώρα ο νους μου, όλη μου η καρδιά, οι σκέψεις μου και η ζωή μου
ακόμη, τα πάντα ανήκουν σε Σένα! Τι άλλο θα μπορούσα να σου δώσω; Δεν
έχω τίποτε άλλο, σήμερα την ημέρα της γιορτής σου…
Ακούει τότε τη φωνή του Θείου Βρέφους να του λέει:
– Έχεις Ιερώνυμε, έχεις κάτι που το λησμονείς και θέλω σήμερα να το καταθέσεις στα πόδια μου.
– Τι είναι αυτό ουράνιε Βασιλιά, αγαπημένε μου Κύριε, έχω πράγματι
άλλο τίποτε για να σου δώσω; Θα ήμουν τόσο ανόητος ώστε να κρατήσω κάτι
για μένα! Πες μου γλυκύτατε Ιησού, τι ημπορώ να σου δώσω ακόμη;
Και μετά από μια στιγμή σιγής άκουσε τη φωνή του παιδίου Ιησού, να του απαντά:
– Ιερώνυμε, δώσε μου… τις αμαρτίες σου!
– Τις αμαρτίες μου Αγιότατε Θεέ! Τι να τις κάνεις τις αμαρτίες μου;
– Ιερώνυμε δώσε μου όλες τις αμαρτίες σου, για να τις συγχωρήσω.
Και ο Άγιος Γέρων αναλύθηκε σε δάκρυα συγκίνησης, ευτυχίας και αγάπης και προσκύνησε το θείο Βρέφος.
Συνοδοιπόροι και διαβάτες της ζωής, όπως άλλοτε ο Άγιος Ιερώνυμος,
πλησιάζουμε και μείς το Σωτήρα Χριστό να Τον προσκυνήσουμε και να του
προσφέρουμε λέγοντας:
«Αγρυπνούμε κι εμείς Κύριε, για να σε δοξολογήσουμε, ανάψαμε τις
λαμπάδες μας, νηστέψαμε και θα κοινωνήσουμε. Τι άλλο να σου χαρίσουμε
Χριστέ;». Και Κείνος θα μας κοιτάξει στα μάτια και θα μας πει:
«Παιδί μου, καλά όλα αυτά, αλλά εγώ ήρθα κοντά σας επειδή θέλω να μου
χαρίσετε, όχι αυτά που εγώ σας έδωσα, αλλά κάτι δικό σας, αποκλειστικά
δικό σας, τις αμαρτίες σας… Αφήστε τις στα πόδια μου να τις συγχωρέσω
και να αποκτήσετε καθαρή ψυχή. Χωρίς αυτό δεν μπορείτε να πλησιάσετε τον
Άγιο Θεό, χωρίς την καθαρότητα δεν φτάνουν οι προσευχές σας καθαρές
ενώπιων Του Ουράνιου Πατέρα. Γονατίστε κάτω απ’ το Πετραχήλι του
πνευματικού σας, και εναποθέστε τις αμαρτίες σας, για να καθαριστείτε,
και έπειτα χαρίστε μου την ψυχή σας αγνή και καθαρή, ώστε να μπορέσω
μετά να γεννηθώ κι’ Εγώ μες στην καρδιά σας, και να σας πλημμυρίσω με το
Φως της Αγάπης μου και να οδεύσουμε μαζί προς τον Ουρανό και την
αιωνιότητα».
