Ἡ ὀρθόδοξη εἰκόνα τῆς ἀναστάσεως παρουσιάζει τόν Χριστό νά εἶναι στόν
ἅδη καί νά συντρίβει μέ ὅλη τή θεϊκή του δύναμη τά πάντα. Ὑπάρχουν στήν
ὅλη παράσταση τῆς ἀναστάσεως καί κάτι πόρτες πεσμένες, κάτι πόμολα, κάτι
καρφιά. Γκρεμίστηκαν ὅλα, ἄνοιξαν ὅλα, καί οἱ ψυχές εἶναι ἐλεύθερες νά
φύγουν.
Ἔτσι
καί μέσα στήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου, ἄν δέν μπεῖ ὁ Χριστός, δέν θά ἀλλάξει
τίποτε. Δέν ἀρκοῦν ἁπλῶς κάποιες ἀλήθειες πού τίς δεχόμαστε, ἄν θέλετε,
καί τίς σπρώχνουμε πρός τά βάθη κάπως τῆς ψυχῆς μας, φιλτραρισμένες ὅμως
μέ τό δικό μας φίλτρο, ἔτσι ὥστε νά μή διατρέχει κίνδυνο ὁ παλαιός
ἄνθρωπος.
Ὁ
Θεός πού ἔγινε ἄνθρωπος, ἀκριβῶς γιά νά συντρίψει τό εἴδωλο τῆς
ἁμαρτίας, ὅπως συνέτριψε τόν ἅδη, ὁ Θεός πού θέλει νά καθαρίσει τόν
ἄνθρωπο ἀπό τήν ἀρρώστια τῆς ἁμαρτίας καί ὄντως νά τόν θεραπεύσει,
μπορεῖ νά μπεῖ καί στή δική μας καρδιά καί νά μᾶς ἁγιάσει.
Αρχιμανδρίτης Συμεών Κραγιόπουλος
