«Θα ήθελα μια φορά για ένα βράδυ να κοιμηθώ μέσα στην
εκκλησία εκεί κάτω στην κόκκινη μοκέτα να κουρνιασω σαν σαλιγκάρι έξω
ακριβώς απ την Αγία τράπεζα….
Η απόλυτη ησυχία, η απόλυτη
γαλήνη…..εδώ!!!!στο σπίτι του πατέρα μου…. η ψυχή μου τον αναζητά
συνέχεια γιατι μόνο σε εκείνον βρίσκει την γαλήνη……τα τελευταία 3 χρόνια
κλαίω συνέχεια και πολύ εύκολα…..έχετε νοιώσει ποτέ την καρδιά σας να
ραγίζει; κι όμως αυτό το κρακ το ακούω συνέχεια…..
Και μόνο ο Χριστός και η Παναγία μπορούν να την
κολλήσουν….πολλές φορές όταν είμαι χάλια φαντάζομαι την Παναγία να με
παίρνει αγκαλιά και όσο το σκέφτομαι τόσο ποιό πολύ κλαίω…..τα δάκρυα με
καθαρίζουν…. όσο κλαίω τόσο ποιό πολύ καθαρίζω γιατί ταπεινωνομαι….
γνωρίζω τα πάθη μου και γιαυτα κλαίω… και ζητάω απ τον θεό να με
συγχωρέσει και να με βοηθήσει, γιατί χωρίς αυτόν είμαι ένα τίποτα δίχως
την βοήθεια του δεν μπορώ να κάνω τίποτα…..
Κανένα δάκρυ δεν πάει χαμένο τα μαζεύει όλα ο άγγελος μας και
τα πάει στον Χριστό καμία προσευχή που βγαίνει μέσα απ την καρδιά με
ταπείνωση δεν πάει χαμένη….
Ξέρω τι έχω πάθει…..Έχω πάθει Χριστό….εύχομαι όλοι να πάθετε ΧΡΙΣΤΟ».
