Κάποιος σοφός είπε πως ο σημερινός κόσμος στον οποίο ζούμε, είναι κόσμος σύγχυσης.
Τρέχουμε συνεχώς. Κυνηγάμε
χίμαιρες συμφερόντων, ανέσεων, απολαύσεων, πλουτισμού. Κυνηγάμε την
χαρά. Και όλο και πιο πολύ επιταχύνουμε για να πετύχουμε.
Και όλο και πιο πολύ χρόνο νομίζουμε πως εξοικονομούμε. Και συνέχεια τρέχουμε σαν τρελοί…
Χρειάζεται λίγο να χαλαρώσουμε. Αν τεντώνεις συνεχώς ένα
τόξο, κάποτε θα σπάσει. Αν ασταμάτητα κυνηγάμε, τοτε πάνω στο τρέξιμο θα
αφήσουμε και την ίδια την προσωπικότητά μας. Θα χάσουμε τον εαυτό μας.
Βρες λίγο χρόνο για σένα. Κάθισε κάπου ήρεμα. Σκέψου ποιός
είσαι. Δες την μέχρι τώρα πορεία σου. Παρατήρησες ποτέ πώς ο ήλιος
κοκκινίζει, όταν δύει; Είδες πώς ο ουρανός αγκαλιάζει το ηλιοβασίλεμα;
Αν όχι, πραγματικά δεν ξέρεις τι χάνεις…
Η χαρά κρύβεται εκεί που δεν την περιμένεις. Το τέλειο δεν
είναι υποχρεωτικά το πολύπλοκο. Προσπάθησε να είσαι ήρεμος και απλός. Ο
απλός άνθρωπος είναι ο αληθινός άνθρωπος. Είχε πάει κάποτε στον γέροντα
Παΐσιο ένας άνθρωπος με πολλά προβλήματα και ο γέροντας τον συμβούλεψε:
«Παιδί μου, βρες τα πρώτα με τον Θεό και όλα θα πάνε καλά. Όταν τα βρεις
με τον ρυθμιστή του Σύμπαντος, τότε Εκείνος όλα θα στα δώσει».
